Özet:
Araştırmamız ilkokul öğretmenlerinin empati düzeylerinin demografik
özelliklere göre incelenmesi amacı ile yapılmıştır. Araştırmanın evrenini 2018-
2019 eğitim-öğretim yılında İstanbul ili Zeytinburnu ilçesinde görev yapan 591
sınıf öğretmeni, örneklemi ise tesadüfi yolla seçilen okullarda görev yapan 190
sınıf öğretmeni oluşturmaktadır. Veri toplama aracı olarak, Kişisel Bilgi Formu
ve Üstün Dökmen tarafından geliştirilen Empatik Beceri Ölçeği-B formu
kullanılmıştır. Güvenirlik çalışması için EBÖ-B Formu altmış deneğe iki hafta
arayla uygulamış ve r=.83 olarak bulunmuştur. Verilerin analizi SPSS programında
sıklık (Frequency), tanımlayıcı istatistik, tek yönlü varyans analizi (One Way
Anova) ve kruskall wallis varyans analizi testleri ile yapılmıştır.
Araştırmamızın sonucunda öğretmenlerin empati düzeyleri ile demografik
özelliklerinden yaş faktöründe 0,05 düzeyinde, hizmet süresi değişkeninde ise
0,01 düzeyinde anlamlı farklılık bulunmuştur. İncelenen diğer değişkenler
fakülte türü, gelir düzeyi ve oturduğu ev parametresine göre ise 0,05 düzeyinde
anlamlı farklılık bulunmamıştır.
Empati önemli bir kişilik özelliği olarak bireyin doğum sonrası gelişiminin
sağlanarak kişilik özelliklerinin önemli bir bölümünün oluşmasında etken olan sosyal
çevresi ile etkileşimi sonucunda gelişmektedir. Bununla birlikte kişilik özelliği halini
almasında ilk yakın sosyal dış çevreyi oluşturan ilköğretim sürecininde önemli
olduğu bilinmektedir. Bireyin birçok kişilik özelliği model alma sonucu
oluşabilmektedir. Bu anlamda araştırma grubunu oluşturan ilköğretim
öğretmenlerinden elde edilen sonuçlar literatürce de desteklendiği üzere olumlu
değerlendirilebilmektedir.
