Özet:
Bir dili öğrenmek o dilin kültürünü öğrenmekle başlar. Kültürün en temel
unsurlarından biri ise dil ve o dilin kullanıldığı çevredir. Bu açıdan Türkçenin
yabancı dil olarak öğretiminde kullanılan materyallerin hedef dilin çevresel ve
kültürel özelliklerini yansıtması dil öğretimi açısından oldukça önemlidir. Bu önem
bağlamında çalışmanın amacı, Türkçeyi yabancı dil olarak öğrenen öğrencilerin
okuma becerisini geliştirmesinde kısa hikâyelerdeki mekân unsurunun uygulamalı
etkisini incelemektir. Türkçenin yabancı dil olarak öğretiminde edebi türlerden
kısa öykünün tercih edilmesinin sebebi, etkinliklerde yapısalcı bir anlayış
çerçevesinde öğrencilerin aktif kılınarak hedef dilin öğretiminde tamamlayıcı,
bütünleştirici ve yaratıcı konumda olmasıdır. Araştırmada nicel araştırma
yöntemlerinden gerçek deneme modelinin son test kontrol gruplu deney desenden
faydalanılmıştır. Çalışma grubu, İstanbul Gelişim Üniversitesinde Türkçe hazırlık
eğitimi alan B2 seviyesindeki öğrencilerinden oluşmaktadır. Çalışma süreci 7
haftadır. Veri toplama aracı olarak “Anlama Becerisini Ölçen Bir Başarı Testi”,
“Mekân Temelli Okuma Etkinlikleri” ve “Etkinlik Sonu Anketi” kullanılmıştır.
Elde edilen verilerin analiz edilmesinde SPSS 22 programından yararlanılmıştır.
Araştırmada elde edilen bulgulara göre kısa öykülerden tasarlanan mekân odaklı
ders içi etkinliklerden yapılan Türkçe öğretiminin okuma becerisi üzerinde anlamlı
bir fark yarattığı görülmüştür.
