Özet:
Bu çalıĢmanın amacı, Ġstanbul ilinde öğrenim gören uluslararası
öğrencilerin sosyal uyum ve serbest zaman engellerinin incelenmesidir.
AraĢtırma, iliĢkisel tarama modelinde betimsel bir çalıĢma olup, örneklemi uygun
örnekleme yöntemi ile oluĢturulmuĢtur. AraĢtırmaya, Ġstanbul ilinde çeĢitli
üniversitelerde öğrenim gören, 21 ve 56 yaĢları arasında 231 kadın (%39.6) ve
353 erkek (%60.4) olmak üzere toplam 584 öğrenci katılmıĢtır ( yaĢ=26.71,
ss=3.36). AraĢtırmada kullanılan veri toplama aracı iki bölümden oluĢmaktadır.
Birinci bölümde, demografik özellikler ve rekreasyonel katılım alıĢkanlıklarını
ölçen sorulara yer verilmiĢtir. Ġkinci bölümde ise; Alexandris ve Carrol (1997)
tarafından geliĢtirilmiĢ, Türk kültürüne adaptasyonu Gürbüz ve ark. (2020)
tarafından yapılmıĢ BoĢ Zaman Engelleri Ölçeği-18 (BZEÖ-KF) ile Ward ve
Kennedy (1999) tarafından geliĢtirilmiĢ, Wilson (2013) tarafından revize edilmiĢ
(SCAS-R) ve Türkçe uyarlaması ġalvarcı ve Ünüvar (2019) tarafından yapılmıĢ
Sosyo-Kültürel Uyum Ölçeği kullanılmıĢtır. Verilerin analizinde, betimsel
istatistikler, ikili karĢılaĢtırmalarda t testi, çoklu karĢılaĢtırmalarda tek yönlü
varyans analizi ANOVA testi ve Pearson Korelasyon testinden yararlanılmıĢtır.
Ġstatistiksel analizler, %95 güven aralığı ve =.05 anlamlılık düzeyinde
değerlendirilmiĢtir. AraĢtırma sonuçlarına göre; uluslararası öğrencilerin sosyo kültürel uyum ölçeği ve boĢ zaman engelleri ölçeği puanlarında üniversite
türlerine, düzenli olarak sürdürdükleri bir rekreasyonel etkinlikleri olup
olmadığına, herhangi bir sosyal kulüp veya öğrenci topluluğuna üye olma
durumlarına ve öğrenim gördükleri programlara göre anlamlı farklar oluĢtuğu
tespit edilmiĢtir. Ek olarak, öğrencilerin Türkiye‟de bulunma süreleri arttıkça
sosyo-kültürel uyum becerisini daha fazla gösterirken yaĢları ve Türkiye‟de
bulunma süreleri arttıkça serbest zaman engellerini de daha fazla
deneyimledikleri belirlenmiiştir
