Özet:
Bu araştırma, imam hatip liselerinde görev yapmakta olan Arapça öğretmenlerinin yöntem bilgilerinin yeterlilik düzeyini tespit edebilmeyi amaçlamaktadır. Bu amaç doğrultusunda araştırma, tarama modelinde bir araştırma olarak tasarlanmıştır. Araştırmanın örneklem grubunu, İstanbul ilindeki imam hatip liselerinde görev yapmakta olan 75 Arapça öğretmeni oluşturmuştur. Araştırmada imam hatip liselerinde görev yapmakta olan Arapça öğretmenlerinin yöntem bilgilerini tespit edebilmek için veri toplama aracı olarak araştırmacı tarafından geliştirilen, 26 maddeyi kapsayıp 5 bölümden oluşan Arapça Öğretmenlerinin Yöntem Bilgisi Ölçeği kullanılmıştır. Bu ölçek geliştirilirken Talim Terbiye Kurulu tarafından yayınlanan Arapça Öğretim Programı dikkate alınmıştır. Araştırma sürecinde toplanan veriler, normal dağılım gösterdiği için parametrik testler kullanılarak analiz edilmiştir. Bu doğrultuda araştırma problemlerine; frekans ve yüzde analizi, bağımsız gruplar t testi, tek yönlü varyans analizi (anova) ve ki-kare analizi kullanılarak yanıt aranmıştır.
Araştırma sonuçlarına göre; Arapça öğretmenlerinin en sık kullandığı yöntem, iletişimsel dil öğretim yöntemidir. Ayrıca Arapça öğretmenlerinin yöntem seçimi esnasında en çok dikkat ettikleri unsur, 4 temel dil becerisi (dinleme, konuşma, okuma, yazma) yönündedir. Buna ek olarak Arapça öğretmenlerinin ders esnasında en sık kullandıkları eğitim materyali ders kitaplarıdır.
Araştırmanın ulaştığı bir başka sonuç ise, imam hatip liselerinde görev yapmakta olan Arapça öğretmenlerinin demografik bilgileri ile kullandıkları yöntemler arasında anlamlı düzeyde bir ilişki olmamasıdır. Ayrıca Arapça öğretmenlerinin demografik bilgileri ile kelime öğretimleri arasındaki ilişki karşılaştırıldığında, mesleki kıdem boyutunda anlamlı düzeyde bir ilişki tespit edilmiştir.
xv
Arapça öğretmenlerinin yöntem bilgileri demografik özelliklerine göre kıyaslandığında cinsiyet, mezuniyet, mesleki kıdem, haftalık ders saati, katılım sağlanan kurs ve seminer sayısı ve hizmet içi eğitime ihtiyaç düzeyi gibi değişkenler kapsamında anlamlı düzeyde bir farklılaşma göstermemektedir. Fakat Arapça öğretmenlerinin diyalog/metin öğretimleri, hizmet içi eğitime ihtiyaç duyan öğretmenler lehine anlamlı düzeyde farklılaşma gösterirken alıştırma ve aktivite puanları kadın öğretmenler lehine anlamlı düzeyde farklılaşmaktadır.
Araştırmanın ulaştığı nitel sonuçlar incelendiğinde, imam hatip liselerinde görev yapmakta olan Arapça öğretmenleri büyük oranda ders kitaplarının geliştirilmesi gerektiğini düşünmektedir. Ayrıca bu derse yönelik materyal ve kaynak sıkıntısı ve öğretmenlerin hizmet içi eğitime duydukları ihtiyaç düzeyi de sıkça belirtilen görüşler arasındadır
