TARİHİ ÇEVREDE YENİ YAPI OLGUSU VE BAĞLAM İLİŞKİSİNİN GÜNCEL UYGULAMALAR ÜZERİNDEN İRDELENMESİ

Abstract

Tarihi çevreler, geçmişte “yeni” olarak tanımlanıp, günümüzde “eski” olarak tanımlanan değerli yapıları içermektedir. Bu yapılar ait oldukları dönemin tüm sosyal, kültürel ,ekonomik ve teknolojik verilerini beraberinde getirmektedir. Tarihi çevredeki yapılar döneminin şartlarını anlamamızı sağlayarak, onları günümüzün ihtiyaçlarına cevap veren modern yapılarla birlikte değerlendirmemize yardımcı olmaktadır. Bu açıdan, tarihi çevrelerde yapılacak olan yeni yapılar, eski yapılarla ilişkili, günümüz mimarisini temsil edecek ve kullanıcının gerekliliklerine yanıt verecek şekilde tasarlanmalıdır. Bu çalışmada, ana amaç tarihi çevredeki yeni yapıları araştırmak ve günümüzde nasıl kullanılabileceklerini modern yapılarla nasıl birleştirilebileceklerini analiz etmektir. Bölüm 1’de, konu; çalışmanın amacı, kapsamı ve yöntemi belirtilerek açıklanmıştır. Bölüm 2’de, tarihi çevreyi korumanın amacı ve tarihi cevrenin bozulma nedeni, tarihi çevre kavramı tanımı geniş bir çercevede verilerek incelenmiştr. Bölüm 3’de, Tarihi çevrede yeni yapı oluşumu başlığı altında, mimaride eski ve yeni kavramlarının varoluşu ve günümüz yaşamı ile nasıl bütünleştiği açıklanmıştır. Tarihi çevrede yeni yapının tanımı, modern mimarlık kavramları ışığı altında incelenmiştir. Bu anlamda, tarihi çevrede bulunan yeni ve ek yapıların tasarı aşamasında hangi kriterlere sahip olması gerektiğine değinilmiştir. Tarihi çevrede yeni yapı tasarlarken kullanılan farklı yaklaşımlar – tarihi çevrede yeni yapı, mevcut yapıya ek, mevcut yapının yenileme ve dönüşümü başlıklarında açıklanmıştır. Bölüm 4’te, Mimaride yer, mekan, çevre ve bağlam kavramları ve bu kavramların ilişkileri incelenmiştir. Tarihi çevreye yaklaşımlarda yeni yapı bağlam ilişkisi / sentezi yapılırken konum, ölçek, doku, malzeme, renk, strüktür, biçim, işlev, sürdürülebilirlik kavramlarının tanımı yapılmıştır. Tasarımda kullanılan temel tasarlama biçimleri (öykünmesaygılı- zıtlık-taklit) açıklanırken, yapıları daha geniş perspektiften mercek altına almamızı sağlamıştır. Bölüm 5’te 2000 yılından itibaren tarihi çevre için yapılmış yeni yapı, yeni yapıya ek ve restorasyon projeleri, müdahale ve tasarlama biçimleri göz önünde bulundurularak seçilmiş ve analiz edilmiştir.