Özet:
ÖZET
İslam toplumlarının özellikle Endülüs dönemi ve Osmanlı dönemlerinin günlük
yaşantısında bahçe büyük bir rol oynamıştır, günlük aile aktiviteleri için çok amaçlı
bir açık alan olarak tasarlanmıştır. Buna ek olarak İslami Dönemde bahçe tasarımı ve
mimari unsurları, pek çok mimarın yaptığı birçok sembolik anlam taşır. Tarihçiler,
bahçeleri "Dünya üzerindeki Cennet" olarak tanımlıyorlar.
Endülüs Dönemi bahçeleri tasarım ve mimari olarak çokta yabancılık çekmediğimiz
bir üslupla tasarlanmıştır. İslam medeniyetlerindeki bahçe tasarımı ve geometrik yapı
ile aynı özellik gösterilmekte ve yapımı 250 yıl sürmüştür. Bahçe onlara göre huzur
veren cennetten bir parça düşüncesi ile oluşturulmuştur.
Osmanlı toplumlarındaki bahçelerde yapılan araştırmaların çoğu, araştırmacıların bir
kısmı tarafından bahsedilen bir veya daha fazla çalışma vakti için Tarihi Mimari
açıklama yöntemi, bahçenin Sembolik yönlerini ve tasarımın özel olarak
araştırılmadığı rolünde anlaşıldı. Tasarımında en büyük hükme sahip olan ana yönü
gizliliktir.
Osmanlı bahçesi tasarım teorisi hala parçalanmış ve hatta net değildir. Bazı
araştırmacılar tarafından önceki uygarlıklardan çalınması iddia edilen Fars ve Roma
iddialarıyla bu araştırma, farklı çalışma vakaları için analitik bir tarihsel çalışma da
dahil olmak üzere karşılaştırmalı çalışma yöntemini kullanacaktır, Osmanlı bahçe
teorisinin temelini, köklerini, ana yönlerini ve bu bahçenin tarihsel gelişimini son
döneme ait Yapısı üzerindeki dönüşümleri listelemeye çalışıyorlardı.
Bu araştırmada, Endülüs dönemi El-Hamra sarayı ve Osmanlı dönemi Dolmabahçe
saray bahçesinin kendine has üslubu ile bahçe peyzaj tasarımı öğeleri ve ilkeleri
açısından nasıl yapıldığı anlatılmakta ve karşılaştırmalar yapılmaktadır.
