BAĞLANMA STİLLERİ VE NESNE İLİŞKİLERİ BAĞLAMINDA BEKÂR SAĞLIK ÇALIŞANLARININ EVLİLİK KAYGISI VE YALNIZLIK DÜZEYLERİ İLİŞKİSİNİN İNCELENMESİ

Abstract

Bu araştırmada nesne ilişkileri ile bağlanma stilleri bağlamında bekâr sağlık çalışanlarının evlilik kaygısı ve yalnızlık düzeyleri arasındaki ilişkisinin incelenmesi amaçlanmaktadır. Çalışmada bir yaş sınırı olmamakla birlikte örneklem grubu Tekirdağ ilindeki 237 kadın, 161 erkek olmak üzere toplamda 398 sağlık çalışanından oluşmaktadır. İlişkisel tarama modeli kullanılan, nicel araştırma türünde bir çalışmadır. Araştırmada veriler toplanmadan önce araştırma hakkında katılımcılara bilgi verilmiş ve katılım göstermeye gönüllü olanlardan sözlü ve yazılı onam alınmıştır. Araştırmada veri toplama araçları olarak “Sosyodemografik Bilgi Formu”, “Evlilik Kaygısı Ölçeği”, “UCLA Yalnızlık Ölçeği”, “İlişki Ölçekleri Anketi” ve “Bell Nesne İlişkileri ve Gerçeği Değerlendirme Ölçeği” kullanılmıştır. Araştırmada verilerin analizleri SPSS 27.0 programı kullanılarak yapılmıştır. Pearson Korelasyon analizi yapılarak değişkenler arasındaki ilişki düzeyi ve yönü incelenmiş; sosyodemografik özelliklere göre ölçeklerin farklılaşıp farklılaşmadığını analiz etmek için t-Testi ve Tek Yönlü Varyans Analizi (ANOVA) testi yapılmış; gruplar arasında farkı anlayabilmek için Post-Hoc testi yapılmış; bağımsız değişkenlerin bağımlı değişkenler üzerinde yordayıcı etkisi anlamak için regresyon analizi yapılmıştır. Araştırmadaki bulgular incelendiğinde evlilik kaygısı ile yalnızlık düzeyleri arasında pozitif bir ilişki bulgulanmıştır. Evlilik kaygısı ile bağlanma stilleri arasında alt boyutlar özelinde farklılaşmaların olduğu ortaya konulmuş, bağlanma stillerinin evlilik kaygısını yordadığı bulgulanmış ve varyansın %41’ini açıkladığı ortaya konulmuştur. Evlilik kaygısı ile nesne ilişkileri arasında pozitif yönlü bir ilişki bulgulanmıştır. Nesne ilişkilerinin evlilik kaygısını yordadığı ve varyansız %31’ini açıkladığı ortaya konulmuştur. Araştırmadaki diğer bağımlı değişken yalnızlık düzeyleri ile bağlanma stilleri alt boyutlarından güvenli bağlanmanın yalnızlık vi düzeyleri ile negatif bir ilişki; yalnızlık düzeyleri ile bağlanma stilleri alt boyutlarından korkulu ve kayıtsız bağlanma ile pozitif yönlü bir ilişki; saplantılı bağlanma ile herhangi bir ilişkisinin olmadığı bulgulanmıştır. Yapılan regresyon analizi sonucunda bağlanma stillerinin katılımcıların yalnızlık düzeylerini yordadığı ve varyansın %44’ünü açıkladığı ortaya konulmuştur. Yalnızlık düzeyleri ile nesne ilişkileri arasında pozitif yönlü bir ilişki olduğu bulgulanmıştır. Nesne ilişkilerin alt boyutları özelinde düşünüldüğünde yabancılaşma ve egosantrizm alt boyutlarının, yalnızlık düzeylerini yordadığı ve varyansın %57’sini açıkladığı ortaya konulmuş ancak güvensiz bağlanma ve sosyal yetersizlik alt boyutlarının yalnızlık düzeylerini yordamadığı ortaya konulmuştur