Abstract:
Bu araştırmada nesne ilişkileri ile bağlanma stilleri bağlamında bekâr sağlık
çalışanlarının evlilik kaygısı ve yalnızlık düzeyleri arasındaki ilişkisinin incelenmesi
amaçlanmaktadır. Çalışmada bir yaş sınırı olmamakla birlikte örneklem grubu
Tekirdağ ilindeki 237 kadın, 161 erkek olmak üzere toplamda 398 sağlık çalışanından
oluşmaktadır. İlişkisel tarama modeli kullanılan, nicel araştırma türünde bir
çalışmadır. Araştırmada veriler toplanmadan önce araştırma hakkında katılımcılara
bilgi verilmiş ve katılım göstermeye gönüllü olanlardan sözlü ve yazılı onam
alınmıştır. Araştırmada veri toplama araçları olarak “Sosyodemografik Bilgi Formu”,
“Evlilik Kaygısı Ölçeği”, “UCLA Yalnızlık Ölçeği”, “İlişki Ölçekleri Anketi” ve “Bell
Nesne İlişkileri ve Gerçeği Değerlendirme Ölçeği” kullanılmıştır. Araştırmada
verilerin analizleri SPSS 27.0 programı kullanılarak yapılmıştır. Pearson Korelasyon
analizi yapılarak değişkenler arasındaki ilişki düzeyi ve yönü incelenmiş;
sosyodemografik özelliklere göre ölçeklerin farklılaşıp farklılaşmadığını analiz etmek
için t-Testi ve Tek Yönlü Varyans Analizi (ANOVA) testi yapılmış; gruplar arasında
farkı anlayabilmek için Post-Hoc testi yapılmış; bağımsız değişkenlerin bağımlı
değişkenler üzerinde yordayıcı etkisi anlamak için regresyon analizi yapılmıştır.
Araştırmadaki bulgular incelendiğinde evlilik kaygısı ile yalnızlık düzeyleri arasında
pozitif bir ilişki bulgulanmıştır. Evlilik kaygısı ile bağlanma stilleri arasında alt
boyutlar özelinde farklılaşmaların olduğu ortaya konulmuş, bağlanma stillerinin
evlilik kaygısını yordadığı bulgulanmış ve varyansın %41’ini açıkladığı ortaya
konulmuştur. Evlilik kaygısı ile nesne ilişkileri arasında pozitif yönlü bir ilişki
bulgulanmıştır. Nesne ilişkilerinin evlilik kaygısını yordadığı ve varyansız %31’ini
açıkladığı ortaya konulmuştur. Araştırmadaki diğer bağımlı değişken yalnızlık
düzeyleri ile bağlanma stilleri alt boyutlarından güvenli bağlanmanın yalnızlık
vi
düzeyleri ile negatif bir ilişki; yalnızlık düzeyleri ile bağlanma stilleri alt boyutlarından
korkulu ve kayıtsız bağlanma ile pozitif yönlü bir ilişki; saplantılı bağlanma ile
herhangi bir ilişkisinin olmadığı bulgulanmıştır. Yapılan regresyon analizi sonucunda
bağlanma stillerinin katılımcıların yalnızlık düzeylerini yordadığı ve varyansın
%44’ünü açıkladığı ortaya konulmuştur. Yalnızlık düzeyleri ile nesne ilişkileri
arasında pozitif yönlü bir ilişki olduğu bulgulanmıştır. Nesne ilişkilerin alt boyutları
özelinde düşünüldüğünde yabancılaşma ve egosantrizm alt boyutlarının, yalnızlık
düzeylerini yordadığı ve varyansın %57’sini açıkladığı ortaya konulmuş ancak
güvensiz bağlanma ve sosyal yetersizlik alt boyutlarının yalnızlık düzeylerini
yordamadığı ortaya konulmuştur
