ALGILANAN EBEVEYN TUTUMLARININ AYRILMA BİREYLEŞME DÜZEYLERİ İLE SAVUNMA MEKANİZMALARI ARASINDAKİ İLİŞKİSİNİN İNCELENMESİ

Abstract

Bu çalışmanın amacı bireylerin algıladıkları ebeveyn tutumlarının ayrılma bireyleşme ve savunma mekanizmalarıyla ilişkisinin incelenmesidir. Araştırmanın örneklemini 20-40 yaş arasında Türkiye’de yaşayan bireyler oluşturmaktadır. Çalışmaya 160 kadın 140 erkek olmak üzere toplam 300 kişi katılmıştır. Verilerin toplanması için Kişisel Bilgi Formu, Kısaltılmış Algılanan Ebeveyn Tutumları-çocuk formu (KAET-Ç), Ayrılma Bireyleşme Ölçeği ve Savunma Biçimleri Testi kullanılmıştır. Bu veri toplama araçlarının tümü katılımcılara çevrimiçi platformda uygulanmıştır. Elde edilen verilerin analizinde “Bağımsız Örneklem t-Testi”, “Tek Yönlü ANOVA”, “Pearson Korelasyon Analizi”, “Çoklu Doğrusal Regresyon Analizi” ve “Düzenleyicilik Analizi” kullanılmıştır. Araştırmanın sonuçlarına bakıldığında algılanan anne baba duygusal sıcaklığı ile ayrılma bireyleşme sorunları arasında negatif yönde, aşırı koruyuculuk ve reddedicilik tutumu ile ayrılma bireyleşme sorunları arasında pozitif yönde anlamlı ilişki bulunmuştur. Algılanan anne baba duygusal sıcaklığı ile immatür savunmalar arasında negatif yönde, matür savunmalar arasında pozitif yönde anlamlı ilişki bulunmuştur. Algılanan aşırı koruyucu ve reddedici ebeveyn tutumunun immatür savunmalarla pozitif yönde ilişkisi olduğu görülmüştür. Ayrıca immatür savunmalar ve nevrotik savunmaların ayrılma bireyleşme sorunlarıyla arasında da pozitif yönde anlamlı ilişki olduğu saptanmıştır. Baba reddedicilik ve anne aşırı koruyuculuğun immatür savunma mekanizmalarını yordadığı, aşırı koruyucu anne ve baba tutumunum nevrotik savunmaları yordadığı ve anne duygusal sıcaklığın matür savunma mekanizmalarını yordadığı sonucuna ulaşılmıştır. Yapılan düzenleyicilik analizi sonucunda ise ebeveyn aşırı koruyuculuk ile ayrılma bireyleşme düzeyleri arasındaki ilişkide immatür savunmaların düzenleyici etkisi olduğu tespit edilmiştir.