Abstract:
Bu çalışmanın amacı bireylerin algıladıkları ebeveyn tutumlarının ayrılma
bireyleşme ve savunma mekanizmalarıyla ilişkisinin incelenmesidir. Araştırmanın
örneklemini 20-40 yaş arasında Türkiye’de yaşayan bireyler oluşturmaktadır.
Çalışmaya 160 kadın 140 erkek olmak üzere toplam 300 kişi katılmıştır. Verilerin
toplanması için Kişisel Bilgi Formu, Kısaltılmış Algılanan Ebeveyn Tutumları-çocuk
formu (KAET-Ç), Ayrılma Bireyleşme Ölçeği ve Savunma Biçimleri Testi
kullanılmıştır. Bu veri toplama araçlarının tümü katılımcılara çevrimiçi platformda
uygulanmıştır. Elde edilen verilerin analizinde “Bağımsız Örneklem t-Testi”, “Tek
Yönlü ANOVA”, “Pearson Korelasyon Analizi”, “Çoklu Doğrusal Regresyon
Analizi” ve “Düzenleyicilik Analizi” kullanılmıştır. Araştırmanın sonuçlarına
bakıldığında algılanan anne baba duygusal sıcaklığı ile ayrılma bireyleşme sorunları
arasında negatif yönde, aşırı koruyuculuk ve reddedicilik tutumu ile ayrılma
bireyleşme sorunları arasında pozitif yönde anlamlı ilişki bulunmuştur. Algılanan anne
baba duygusal sıcaklığı ile immatür savunmalar arasında negatif yönde, matür
savunmalar arasında pozitif yönde anlamlı ilişki bulunmuştur. Algılanan aşırı
koruyucu ve reddedici ebeveyn tutumunun immatür savunmalarla pozitif yönde ilişkisi
olduğu görülmüştür. Ayrıca immatür savunmalar ve nevrotik savunmaların ayrılma
bireyleşme sorunlarıyla arasında da pozitif yönde anlamlı ilişki olduğu saptanmıştır.
Baba reddedicilik ve anne aşırı koruyuculuğun immatür savunma mekanizmalarını
yordadığı, aşırı koruyucu anne ve baba tutumunum nevrotik savunmaları yordadığı ve
anne duygusal sıcaklığın matür savunma mekanizmalarını yordadığı sonucuna
ulaşılmıştır. Yapılan düzenleyicilik analizi sonucunda ise ebeveyn aşırı koruyuculuk
ile ayrılma bireyleşme düzeyleri arasındaki ilişkide immatür savunmaların düzenleyici
etkisi olduğu tespit edilmiştir.
