Özet:
Ebeveyn ile çocuk arasındaki ilişki bir ideale dayanmaktadır. Bu da, çocuğun
her iki ebeveynle de ilişkiyi sürdürebilmesi ve birlikte (ortak) velayet
durumunda her iki ebeveyne de eşit mesafede olmasıdır. Bunun yanında,
eşler boşanmış olsalar dahi çocukları konusunda birlikte hareket etmeye
devam etmelidir.
Çalışmada, İsviçre kanton mahkemelerinin ve Federal Mahkemenin, birlikte
(ortak) velayet ile ilgili vermiş oldukları bazı kararlar incelenmiştir. Bu
kararlarda birlikte (ortak) velayete hükmedilebilmesi için gözetilen kriterler
ve sistemin olumlu ve olumsuz yönleri tespit edilmeye çalışılmıştır. Özetle,
başarılı bir birlikte (ortak) velayetin bir kazan-kazan durumu olduğu ifade
edilebilir. Gerçekten de sistem sağlıklı işlediğinde, çocuklar ile sadece bir
değil her iki ebeveyn arasındaki ilişki güçlenmektedir. Ayrıca birden fazla
çocuk durumunda, kardeşlerin birbirinden ayrılmaması da sağlanır. Bunun
yanında ebeveynler kendi özel hayatlarını da dengeleme imkânına sahip
olabilmektedir. Ancak birlikte (ortak) velayete hükmedilirken birtakım
kriterlerin gözetilmesi gerekmektedir. Bu çalışma ile söz konusu kriterler,
İsviçre yargı kararlarına yansıyan olaylar çerçevesinde izah edilecektir.
