Özet:
Türkiye’ye fotoğrafın girişi Osmanlı’nın son dönemlerinde başlamış ve Cumhuriyet’in ilk yıllarından
günümüze kadar sürmüştür. Başlangıçta bir belge, kimlik ya da iletişim aracı olarak kullanılan fotoğraf,
zamanla kendine yeni anlatım alanları yaratmış ve günümüzde yeni görüntü üretim biçimleri ile
sorgulama olanakları sunmaktadır. Bulunuşu ilan edildikten sonra yaşamımızın her alanına giren
fotoğraf, kendini temsil edebilecek birçok yaklaşımın bir parçası olmuş analog fotoğraftan dijital
fotoğrafa ve yeni medya sanatına kadar birçok mecraya ilham kaynağı oluşturmuştur. Deneysel
fotoğraf kavramı bu temsil yaklaşımlarından birini oluşturmaktadır. Bu çalışmanın amacı, Türkiye’de
bir tür olarak deneysellik kavramını analog fotoğraf bağlamında irdelemektir. Bu anlamda Türkiye’deki
deneysel fotoğraf kavramını oluşturan uygulamaların saptanması ve sanatçı çalışmalarının
betimlenmesi bu çalışmanın temelini oluşturmaktadır
