Özet:
Aristoteles’in etik anlayışı, “iyi olma” ve onun getireceği “mutluluk” üzerine kurulmuştur. Çünkü
yaşamın asıl amacı mutluluk (eudaimonia)’tur. Aristoteles, etiğinde en yüksek iyi’ye ve mutluluğa
nasıl ulaşılabileceğini sorgular. Fakat söz konusu olan, hem bireysel, hem de toplumsal bir
mutluluk’tur.
Bu çalışmada, Aristoteles’in etik anlayışını, bu anlayışı konumlandırdığı eyleme (praksis)alanına,
yaratma (poiesis) alanını da katarak, bireysel ve toplumsal olma özelliğini bünyesinde barındıran
tragedia ve sonucunda ortaya çıkan katharsis (arınma) konusundaki görüşleriyle birlikte
değerlendirmeye çalışacağız. Amacımız, Aristoteles’in etiğini oluşturan iyi ve mutlu insana ulaşma
yolunda, katharsis’in rolünü sorgulamak olacak.
