İSTANBUL İLİNDE BİR İLKÖĞRETİM OKULUNDAKİ 8-10 YAŞ ARASI ÖĞRENCİLERİN SAĞLIKLI YEME İNDEKSİ YÖNTEMİ İLE İNCELENMESİ

Abstract

Toplumun ekonomik ve sosyal yönden gelişmesi zihinsel ve bedensel olarak sağlıklı bireylere sahip olmasıyla mümkündür. Sağlıklı bireylerin yetiştirilmesinde en önemli temel şart topluma dengeli beslenme bilincinin yerleştirilmesidir ve bu bilincin yerleştirilmesi de ilkokul çağında başlar (Özpınar, 2011). Çocukluk çağında besin ihtiyaçlarının karşılanmasında amaç, yeterli büyümeyi sağlamak ve eksiklik durumlarının gelişmesini önlemektir (Uzşen, 2016). Sağlıklı Yeme İndeksi besin tüketimi ve diyet kalitesini ortaya çıkaran, sağlıklı beslenmenin detaylı incelenmesinde rol oynayan çok önemli bir indekstir. Bu çalışmada beslenme durumunun en doğru şekilde saptanması amaçlanmıştır. Bu doğrultuda; Sağlıklı Yeme İndeksi (SYİ-2015) ile bireylerin kaliteli, yeterli beslenip beslenmediğinin sonucuna varmak ve beslenme durumunu en doğru şekilde saptamak amaçlanmıştır. Bu çalışmada İstanbul’da özel bir okulda okuyan ilkokul öğrencilerinin beslenme kalitelerinin incelenmesi amaçlanmıştır. Araştırma, 3 Ocak-21 Temmuz 2023 tarihleri arasında 51’i kız 58’i erkek olmak üzere 8-10 yaşlarındaki 109 öğrenci üzerinde gerçekleştirilmiştir. Genel bilgiler formu uygulanmıştır. Öğrencilerin sağlıklı beslenme konusunda bu araştırmada besin tüketim sıklığı, bir günlük besin tüketim miktarları incelenmiştir. Öğrencilerin diyetle aldıkları posa tüketim oranı kız öğrencilerin ortalaması 13.08 g iken erkek öğrencilerde bu oran 9.64 gramdır vi (p<0.05). Kız öğrencilerin diyetle aldıkları günlük enerji miktarı ve lif ortalaması erkek öğrencilerden anlamlı olarak yüksektir (p<0.05). SYİ-15 kategorisi kızlarda %35.3 oranında kötü, %64.7 oranında geliştirilmesi gereken, erkeklerde ise 93.1 oranında kötü, %6.9 oranında geliştirilmesi gereken diyet kalitesine sahip olduğu bulunmuştur. İyi diyet kalitesine sahip öğrenci bulunamamıştır. Kötü diyet kalitesine sahip erkek öğrencilerin oranı kız öğrencilerin oranından anlamlı olarak yüksektir. 8- 10 yaş arası ilkokul öğrenciler üzerinde benzer çalışmaların yapılmasına ihtiyaç vardır.