Özet:
Bu çalışmada Eski Yunan söylenlerinden Eurydice ile söylenler kaynak alınarak yazılan Sofokles’in Antigone ve Euripides’in Medea isimli tragedyaları söylenler ile ilişkileri, Atina toplumunda tragedyanın işlevi ve eserlerin yazıldıkları döneme dair okumaları bağlamında incelenip ardından bir başka uyarlama çalışması, 20. yüzyılın önemli Fransız yazarlarından Jean Anouilh tarafından yapılan yeniden yazımları yorumlanmıştır. Bu noktada modern tiyatro ile ilgili bir inceleme yapılarak 20. yüzyıl tiyatrosu ve yeniden yazımlar için belirleyici bir unsur olan özellikle II. Dünya Savaşı ile Varoluşçuluk üzerinde durulmuş, Anouilh’de söz konusu kadim metinlerin barındırdıkları zengin söylem ve temaların modern dünyada ne gibi değişikliklere uğradığı veya uğramadığı, referans metinlerle kıyaslandığında tercih ettiği biçim, dil ve karakterlerdeki farklılıklar ile bu farklılıkların iki farklı zaman dilimi ve toplum dinamiklerinde neye karşılık geldiği/gelebileceği Varoluşçuluk felsefesi çerçevesinde değerlendirilmiştir.
