Özet:
Bir sanatçı tarafından üretilmiş her eser, sanatçının sanatıyla ilgili yeterlilik
düzeyi hakkında izleyicilere bilgi vermektedir. Resim sanatı içinde bu geçerli bir
unsurdur. Bir tabloya baktığımızda, sanatçının kompozisyonunu ve bu
kompozisyon çerçevesinde kullandığı imajları tartışamasak da ressamın teknik
yeterliliğini örneğin perspektif bilgisinin düzeyini anlayabilmekteyiz. Başka bir
örnek vermek gerekirse sanatçının renk kontrastı için kullandığı renkler dengeli
kullanılarak bir ahenk yaratmış olduğu gözlemlenebilirken, renklerin içeriğindeki
pigmentlerin yapısı ve özellikleri hakkında bilgi sahibi olmadığı
anlaşılabilmektedir. Bu örneklerden hareketle ressam için bir konudaki yüksek
bilgi düzeyinin, başka bir konudaki eksik bilgisi sebebiyle etkinliğini kaybettiğini
dolayısıyla yapıtın kalitesinin de bu sonuçtan etkilenerek değer kaybettiğini
söylemek mümkündür. Resimlerdeki deformasyonun başlıca sebeplerinden biri
armoni ve karşıtlığı oluşturan renklerin içeriğindeki pigmentlerin, renklerin
kalıcılığı göz önünde bulundurulmadan bilgi eksikliğinden dolayı doğru
kullanılamamış olmasındadır. Bu duruma karşın, dört yüz yıl önce pigment bilgisi
ve kalıcılık göz önünde bulunarak boyanmış resimlerin, yirmi yıl önce boyanmış
resimlerden daha yeni ve canlı durduğunu söylemek mümkündür. Resimde
kalıcılık, renk ve parlaklık bir ressam için üzerinde önemle durulması gereken
birincil konudur. Bir sanat eseri yaratma bilinciyle hareket eden her ressam,
eserini zamanın tahribatından koruyabilmek ve kalıcılığını sürdürebilmek için
denenmemiş ve bilgi sahibi olmadığı pigmentlere sahip boyalardan özellikle
kaçınmalıdır.
Sanatçı üzerinde çalıştığı eserinden iyi bir sonuç elde etmek arzusu
duymaktadır. Sanatçının başarılı olup olamayacağı kullandığı malzemeye
hakimiyetiyle ilişkilidir. Dolayısıyla bir ressam için de kullandığı malzeme
vi
bilgisinin eksik ya da yanlış olması, pigmentler, bağlayıcılar, boyalar ve
verniklere dair yanlış kullanımları ressamı başarısız kılacaktır.
Bahsedilen bu konuların önemi doğrultusunda bu tez, 17. yüzyıl Avrupa
Resim Sanatında bugün tanıdığımız dört ünlü ressamın eserleri üzerinden analiz
edilerek, sanat tarihi içinde kronolojik olarak inceleyerek malzeme bilgisinin
değerinin kalıcılık açısından gerekliliği incelenmiştir
