6502 SAYILI TÜKETĠCĠNĠN KORUNMASI HAKKINDA KANUN’A GÖRE DEVRE TATĠL VE UZUN SÜRELĠ TATĠL HĠZMETĠ SÖZLEġMELERĠNDE TÜKETĠCĠNĠN KORUNMASI

Abstract

Hızla geliĢen teknoloji; baĢta ekonomi olmak üzere birçok alanda süregelen bir dönüĢüm hâlinin mevcudiyeti ile sonuçlanmıĢtır. Neticede; ürün ve hizmetlerin çeĢitliliği önemli ölçüde artmıĢ, üretici-tüketici iliĢkileri de aynı oranda sofistike bir hâl almaya baĢlamıĢtır. Yeni ürün ve hizmetler yeni iliĢki biçimlerini beraberinde getirmiĢ olup yeni iliĢkiler de yeni hukuksal düzenlemeleri gerekli kılmıĢtır. Söz konusu yasal düzenlemelerin önemli bir kısmı ise ticari mübadelelerde asimetrik enformasyon probleminin genelde tüketici aleyhine sonuç doğurur nitelikte olması hasebiyle tüketicinin korunması hususunu düzenler nitelik arz etmektedir. Söz konusu durum turizm sektörü için de geçerli olmuĢ ve sektöre özgü yeni ürün ve hizmetlerin ortaya çıkıĢı ile birlikte ilgili birtakım hukuksal düzenlemeler de kısa sürede kendini göstermiĢtir. Bu tez, turizm sektörünün görece yeni sayılabilecek olan devre tatil ve uzun süreli tatil hizmetleri ile bu hizmetlere dayalı sözleĢmelerde tüketicinin korunması konusunu Türk hukuku özelinde incelemektedir. ÇalıĢmanın amacı 6502 sayılı Tüketicinin Korunması Hakkında Kanun ile kaynağını bu kanundan alan Devre Tatil ve Uzun Süreli Tatil Hizmeti SözleĢmeleri Yönetmeliği hükümleri uyarınca tüketicinin korunması mekanizmasının incelenip bu mekanizmanın etkinliğinin sorgulanmasıdır. Bu amaç doğrultusunda; ilgili mevzuat, literatür ve içtihatlar betimsel Ģekilde analiz edilmiĢ olup mevcut yasal düzenlemelerin devre tatil ve uzun süreli tatil hizmetleri sözleĢmelerinde tüketicinin etkin Ģekilde korunabilmesi açısından gerekli fakat yeterli olmadığı sonucuna varılmış ve konuya ilişkin politika önerilerinde bulunulmuştur