Özet:
Prepolimerize Polimetilmetakrilat Kaide Materyallerinin Yüzey Özellikleri ve Mekanik Özelliklerinin İn-vitro Değerlendirilmesi
Yeni üretilen materyallerin yüzey ve mekanik özelliklerinin değerlendirilmesi oral sağlığın idamesi açısından son derece önemlidir. İn-vitro çalışmamızda; günümüzde sıkça kullanılan konvansiyonel ısı ile polimerize (Promolux) rezin materyali ile 3 farklı prepolimerize PMMA kaide bloklarının (Merz, Avadent, Polident) yüzey özellikleri ile eğilme dayanımları/eğilme modülleri incelenmiştir. Ayrıca ısıl döngü işleminin materyallerin yüzey karakteristikleri (yüzey pürüzlülüğü ve hidrofobosite gibi) ve mekanik özelliklerine etkisi de değerlendirilmiştir. Materyallerin yüzey pürüzlülüğü ve hidrofobosite değerleri (n=10/grup) ise her materyalden hazırlanan pürüzlü ve parlak örnekler kıyaslanarak incelenmiştir. Örneklerin yüzey pürüzlülükleri profilometre ile ölçülmüştür. Distile suyla yapılan temas açısı ölçümleri materyallerin hidrofobositelerini değerlendirmek için kullanılmıştır. Materyal örneklerinin eğilme dayanımı/eğilme modülleri üç nokta eğme testi kullanılarak test (MPa, n = 10) edilmiştir. Bütün veriler ANOVA ve Tukey HSD test /Tamhane’s T2 testi ile istatistiksel olarak analiz edilmiştir. Anlamlılık düzeyi α=0,05 olarak alınmıştır. Bütün materyallerin pürüzlü ile parlak örnekleri arasında yüzey pürüzlülüğündeki fark istatistiksel açıdan anlamlı bulunmuştur (p<0,01). Birbirleri ile karşılaştırılan materyallerin aralarında da yüzey pürüzlülüğü açısından istatistiksel olarak anlamlı farklar bulunmuştur (p<0,01). Isıl döngü işlemi uygulanmayan pürüzlü gruplarda, materyaller arasında bulunan en yüksek ortalama yüzey pürüzlülüğü değeri (Ra), Polident ‘ de ve en düşük ise Merz materyalinde saptanmıştır. Parlak örnekler arasında en yüksek ortalama pürüzlülük değeri (Ra) gösteren materyalin Kontrol, en düşük değeri gösterenin ise Merz olduğu saptanmıştır. Bütün kaide rezinlerinin pürüzlü yüzeylerinde ölçülen su temas açısı parlak yüzeylerden daha yüksek bulunmuştur (p<0,01). Hidrofobik materyallerin pürüzlülüğündeki artış temas açısının da artmasına neden olmuştur. Bütün materyal gruplarında (ısıl döngü uygulanan/uygulanmayan), en yüksek eğilme dayanımı Polident, en düşük dayanım değeri ise Kontrol materyalinde bulunmuştur (p<0.01). En yüksek eğilme modülü Kontrol, en düşük ise Merz materyali için bulunmuştur. Test edilen bütün kaide materyalleri eğilme dayanımı ve modüllü açısından gereksinimleri (65 MPa, 2000 MPa sırasıyla) karşılamışlardır. Genel olarak, ısıl döngü işlemi materyallerin yüzey pürüzlülüğü, temas açısı, eğilme dayanımı/modülünü negatif olarak değiştirmiştir.
