EXPLORING THE EFFECTS OF TEACHERS’ TECHNOLOGY USE IN EFL CLASSROOMS: A CASE OF AT-RISK STUDENTS

Abstract

Öğrenme, risk altındaki öğrenciler için çok zorlu bir süreçtir. Bu ilkin öğrencileri tarafından sınıfa çok sayıda engel getirilir ve bu engeller öğretmenlerin başarılı olmalarına yardımcı olmak için uygun yolları uygulamalarını gerektirir. Bugüne kadar üstlenilen risk altındaki öğrencileri etkileyen faktörler üzerine yapılan araştırmalara dayanarak, “risk altındaki” öğrencilere, öğretim yöntemlerini geçersiz kılma konusunda zorluklar sunulmamaktadır. Bu yöntemler için odak noktası temel becerilerdir. Risk altındaki öğrencilerin karmaşık düşünme becerilerini kullanmaları gerekir. Bu hedefe ulaşmak, motivasyona sahip olmayı ve zorlukların yüceltilmesini gerektirir ve öğretmenler, sıradan öğrenciler için olduğu gibi problem çözme, akıl yürütme ve bağımsız düşünmenin ilerlemesini arttırmak için onlara katkıda bulunmalıdır (Means, Chelemer ve Knapp, 1991). Bir kaynak, teknoloji, öğretme ve öğrenmenin yerine geçen bir yöntem olarak daha fazla anlaşılmaktadır. İlk aşamada, bu çalışma EFL öğretmenlerinin CIT (Bilgisayar Bilgi ve Teknoloji) bilgisini, EFL öğretmenlerinin teknoloji kullanımı üzerindeki etkilerini araştırmayı amaçlamaktadır. Bu çalışmanın bir diğer amacı da EFL öğretmenlerinin CIT kullanımının EFL öğrencilerinin İstanbul'daki bir dil merkezi ve hazırlık okulundaki başarıları üzerindeki etkilerini anketlerle belirlemektir. Bu çalışmadan elde edilen veriler, EFL öğretmenlerinin bilgilerinin ortalama bir seviye olduğunu göstermektedir. Ayrıca, Bulgular EFL öğretmenlerinin teknoloji kullanım durumlarının ortalama düzeyde olduğunu göstermektedir. Sonuçlar, EFL öğretmenlerinin CIT bilgisi düzeyleri ile eğitimde CIT kullanım sıklıkları arasında anlamlı bir ilişki olduğunu ortaya koymaktadır. Yani, BİT konusunda bilgi düzeyi ne kadar yüksekse, eğitimde kullanım düzeyi de o kadar yüksek olur. Ortalama bilgi seviyesi ne kadar yüksek olursa, BİT o kadar fazla kullanır. Ayrıca, bulgular CIT kurslarına katılan öğretmenlerin bir şekilde daha bilgili olduklarını göstermektedir. Öğretmenlerin teknoloji kullanımı (yüksek / düşük) ve EFL öğrencilerinin puanları arasında anlamlı bir ilişki bulunmamıştır. Bulgulara göre, yüksek CIT kullanıcısı olan EFL öğretmenleri evlat edinme düzeyi olarak adlandırılan düzeydedir. EFL öğretmenlerinin risk altındaki öğrencileriyle iletişimde teknolojiyi etkin bir şekilde kullanarak ele alamadığı etkili engeller kişiselleştirilmiş öğrenme ve karmaşık düşünme becerileridir. Sonuçlar, EFL öğretmenlerinin öğrencilerine meydan okumak ve karmaşık düşünme becerilerini kullanmaya teşvik etmek için teknolojiyi kullanmadığını göstermektedir. Bu çalışmanın ikinci aşaması, teknolojinin “risk altındaki” öğrencilerin başarıları üzerindeki etkisini belirlemeyi amaçlamaktadır. On iki EFL “risk altındaki öğrenciler” arasında önemli bir fark başarı geleneksel olandan ziyade teknoloji ile öğretilirken ortaya konmuştur. Aslında, teknoloji kullanımı “risk altındaki” öğrencilerin başarı oranlarına katkıda bulunur. Bu çalışmanın son aşaması EFL

ix

öğretmenlerinin “risk altındaki” öğrencilerle ilgili yaklaşımları ve deneyimlerini ve “risk altındaki” öğrencilere yardımcı olmadaki tutumlarını, yöntemlerini ve teknoloji kullanım miktarlarını araştırmaktadır. Veriler, 2019-2020 akademik yılında İstanbul'da bir hazırlık okulunda ve bir dil akademisinde on deneyimli öğretmenle yapılan açık uçlu bir anketle toplanmıştır. Bu çalışmadan elde edilen sonuçlar, EFL öğretmenlerinin, bazı risk altındaki öğrencilerle teknolojiyi kullanmasına rağmen bir şekilde yararlı olduğuna inandığını, ancak başka bir öğrenme engeli oluşturduğuna inanıyor. Bulgular, EFL öğretmenlerinin tutumları ile sınıflarında teknoloji kullanımı arasında bir çelişki olduğunu göstermektedir. EFL öğretmenleri, risk altındaki öğrencileriyle uğraşırken teknolojiyi kullanmaya yönelik olumlu bir tutum sergilemektedir, ancak yine de “risk altındaki” öğrencileriyle uğraşırken teknolojinin düşük kullanıcılarıdır. Teknoloji eğitim sınıfları EFL öğretmenleri ve öğrencileri için kuvvetle hissedilir. Teknolojiyi duygusal ve alternatif bir şekilde kullanan öğretmenler, yetkililerinden bir ZORUNLU olmalı ve öğrencilerini değerlendirirken teknolojiyi kullanmaları istendiğinde, hepsi uyguladığında yönetmelidir. Bu çalışmadan elde edilen sonuçlardan, yetkililerin ve politika yapıcıların EFL öğretmenlerinin sınıflarında teknolojiyi kullanma biçiminde önemli rolleri olduğu anlaşılmaktadır.