ÖZEL EĞİTİME GEREKSİNİMİ OLAN ÇOCUKLARIN ANNE BABALARININ BİLİŞSEL DUYGU DÜZENLEME STRATEJİLERİNİN EVLİLİK UYUMUNA ETKİSİNİN İNCELENMESİ

Abstract

Bu araştırmada, özel eğitime gereksinimi olan çocukların anne babalarının bilişsel duygu düzenleme stratejilerinin evlilik uyumuna etkisinin incelenmesi amaçlanmıştır. Araştırma, İstanbul ilinde yaşayan Sultangazi ve Bakırköy ilçesindeki üç rehabilitasyon merkezinde özel eğitim alan çocuğa sahip amaçlı örneklem yöntemiyle seçilmiş ebeveynlerden oluşmuştur. Bu çalışma 188 kadın, 55 erkek toplam 243 kişi ile gerçekleştirilmiştir. Veri toplama aşamasında örneklem grubuna, Demografik Bilgi Formu, Bilişsel Duygu Düzenleme Ölçeği ve Evlilikte Uyum Ölçeği uygulanmıştır. Demografik değişkenler ile kullanılan ölçekler arasındaki ilişkiyi elde etmek için t-testi ve tek yönlü varyans analizi (One Way ANOVA), pearson korelasyon analizi ve doğrusal regresyon analizi uygulanmıştır. Elde edilen bulgular sonucunda, demografik değişkenlerden; eğitim durumu aylık gelir düzeyi, aile desteği, çocuk sayısı, evlilik süresi ve aile tipinin evlilik uyumunu yordadığı, cinsiyet, yaş, çalışma durumu, aylık gelir düzeyi, aile tipi, çocuk sayısı, aile desteği ve çocukların tanı grubununda bilişsel duygu düzenleme startejilerini yordadığı sonucu elde edilmiştir. Elde edilen bulgular, evlilikte uyum ile bilişsel duygu düzenleme stratejilerinin ilişkili olduğunu göstermiştir. Kendilerini ve diğerlerini daha az suçlama eğiliminde olan, özel eğitim alan çocuğun sorunlarına odaklanan ve var olan durumu daha az felaketleştiren katılımcıların daha yüksek evlilik uyumuna sahip olduğu anlaşılmaktadır. Aynı süreçte, özel gereksinimli çocuğun bakımı konusunda destek alan katılımcıların da evlilik uyumunun yüksek olduğu saptanmıştır.