Özet:
Bu araĢtırmada ebeveynlerin çocukluk dönemi örselenme yaĢantıları ve çocuk yetiĢtirme tutumları arasında ki iliĢki incelenmiĢtir. Bağımsız değiĢkenler; ebeveynlerin çocukluk çağı örselenme yaĢantıları, cinsiyetleri, eğitim düzeyleri, yaĢı, ekonomik gelir durumları, kendi annelerinin ve babalarının tutumlarıdır. AraĢtırmanın örneklemini Ġstanbul ilinde yaĢayan 18-40 yaĢ arası 328 ebeveyn oluĢturmuĢtur. AraĢtırmadan elde edilen bulgulara göre; ebeveynlerin annebabalarının tutumuna göre kendi ebeveyn tutumları benzerlik göstermemektedir. Çocukluk dönemi örselenme yaĢantılarının tüm boyutlarıyla otoriter tutum arasında pozitif bir iliĢki saptanırken; demokratik ebeveyn tutumu ile arasında negatif bir iliĢki saptanmıĢtır. AraĢtırmaya katılan babaların annelere göre örselenme yaĢantıları daha yüksektir. Ebeveynlerin eğitim seviyesi arttıkça örselenme yaĢantılarının azaldığı bulunmuĢtur. AraĢtırmaya katılan babaların annelere göre daha otoriter, annelerin babalara göre daha demokratik olduğu bulunmuĢtur. Eğitim seviyesi arttıkça katılımcılar daha demokratik olurken eğitim seviyesi azaldıkça ebeveynler daha otoriter ve aĢırı koruyucu olduğu sonucuna ulaĢılmıĢtır. Gelir durumu yüksek olan ebeveynler daha demokratikken, gelir durumu azaldıkça ebeveynler daha otoriter ve aĢırı koruyucu olabilmektedir. Sahip olunan çocuk sayısıyla ebeveyn tutumları arasında ki iliĢki incelendiğinde sahip olunan çocuk sayısı arttıkça ebeveynler daha otoriter ya da gevĢek tutumu benimsediği bulunmuştur.
