Özet:
Bu çalışmanın amacı, 6 ve 10 yaş arası çocukların sosyal beceri düzeyleri ile anne baba tutumları arasındaki ilişkinin, incelenmesini kapsamaktadır. Çocukların sosyal becerilerinin gelişebilmesi için tüm gelişim alanlarında olduğu gibi sosyal becerilerde de aile tutumlarının etkisi büyüktür. Aile çocuğun ilk sosyal çevresidir ve bu becerinin kazandırılmasında temel olan rol modeldir. Bu araştırma ilişkisel tarama modeliyle analiz edilmiştir. IBM SPSS Statistics 22.0 programı kullanılmış olup anlamlılık düzeyi 0,05 alınmıştır. Değişkenler arasındaki ilişki ise Spearman koorelasyon katsayısı ile incelenmiştir. Araştırmanın örneklemi İstanbul Kartal ilçesinde özel ilkokulda okuyan, 101’i kız, 88’i erkek olmak üzere toplam 189 öğrencidir. “Anne Baba Tutum Ölçeği”, “Sosyal Beceri Ölçeği” “Kişisel Bilgi Formu” veri toplama araçlarıdır. Araştırmanın bulgularına bakıldığında çocukların sosyal becerileriyle aile tutumları arasında negatif yönlü anlamlı bir ilişki bulunmuştur. Literatür bulgularındaki bilgilerle paralellik gösteren bu sonuç; anne ve babaların tutumları otoriterliğe kaydıkça çocuklarının sosyal beceri düzeyleri azalmakta, demokratik tutumlara doğru algılama arttıkça sosyal beceri düzeyleri, anlamlı derecede yükselmektedir. Araştırma sonucuna göre çocuk, ebeveynlerini otoriter olarak algılamaktadır. Ayrıca öğrencilerin sınıf ve yaş seviyeleri yükseldikçe çocukların hem aile tutumlarında hem sosyal beceri gelişiminde pozitif yönde bir değişim olduğu görülmüştür. Yine aile tutumları demografik olarak incelendiğinde cinsiyet farkı, kardeş sayısı, birliktelik durumu gibi değişkenlerde anlamlı bir fark görülmemiştir.
