Özet:
Bu çalışma, Sara Mills’ in feminist üslupbilim teorisi ışığında Angela Carter’ ın The Bloody Chamber and Other Stories adlı eserinde kadın ve erkek karakterlerin temsilini ortaya koymaya çalışmaktadır. Bu bağlamda, bu çalışma Angela Carter'ın metinlerinde kelime, sözcük öbeği / cümle ve söylem düzeylerinde bulunan yinelenen özellikleri tanımlar ve yazarın, kadın ve erkeğin klişeleşmiş temsillerini yeniden yapılandırmak için dili manipüle ettiği ve kadın karakterleri sosyal olarak oluşturulmuş değerlerden özgürleştirdiği sonucuna varır. Carter'ın koleksiyonu, ataerkinin habis etkisi, ataerkil erkeğin tehlikeli ve ölümcül arzusu, kadının bastırılmış istekleri, kadınların evlilikte ve toplumda sınırlandırılmış toplumsal cinsiyet rolleri ve kadının özgürleşmesi gibi temalarla ilgilenen on hikâyeden oluşmaktadır. Kısa öyküleri, Carter'ın kadın karakterleri özgürleştirmek için dili manipüle ediş şekli açısından iki gruba ayırıyorum. İlk bölümde, hikayeler erkek karakterlerin kalelerine veya evlerine kilitlenmiş olan "sensör", "alıcı" ve "pasif" kadın kahramanlarla başlıyor; başka bir deyişle, hegemonik erkeklik tarafından ezilen kadın karakterlerle başlarlar. Bununla birlikte, bu kadın karakterlerin pasifliği eyleme dönüştürülür ve bu öykülerin sonuçlanmasıyla süreçlerin kontrolörlerine dönüşürler. İkinci bölümdeki hikayelerin genel çerçevesi, Carter’ın The Sadeian Woman çalışmasında Juliette karakterinin farklı versiyonları olarak, ataerkil baskı altında hayatta kalmak için kurnaz ve kötü olmaktan başka seçeneği olmayan kadın karakterlerle ayırt edilir. Carter’ın koleksiyonundaki diğer kadın karakterlerin aksine, son hikâyede kadın karakter “Wolf-Alice”, inşa edilmiş toplumsal cinsiyet rollerini öyle doğal bir şekilde yok eder ki The Sadeian Woman çalışmasında Justine gibi itaatkâr ve pasif ya da hayatta kalmak için Juliette gibi kurnaz ve kötü olma gerekliliği hissetmez. Böylece Carter, WolfAlice karakteri aracılığıyla, kardeş karakterler Justine ve Juliette dışında kadın olarak hayatta kalmanın üçüncü bir yolunu işaret eder. Bölümde değinilen diğer öykülerden yola çıkarak, çalışma Carter’ın, Kristeva’nın ataerkil parametrelerin cinsiyet
ayrımlarıyla sınırlandırılamayan “süreç içinde özne” teorisinin temsili olarak yorumlanabilecek alternatif bir kadın karakteri sağladığını ortaya koyuyor.
