VEKĠLĠN VEKÂLET SÖZLEġMESĠNDEN KAYNAKLI ÖZEN VE SADAKAT BORCU

Abstract

Bu tezde amaç, vekâlet sözleĢmelerinde vekilin borçlarını ve bu borçlardan kaynaklı sorumluluklarını ortaya koymaktır. Bu çalıĢma yapılırken, konunun Borçlar Hukuku dairesindeki düzenlemeleri ele alınmıĢ ve geneli itibariyle tez, bu kapsamla sınırlandırılmıĢtır. Vekâlet kavramı ve paralelindeki temsil yetkisi göz önüne alındığında konunun ne denli geniĢ kapsamlı olacağı ve bunun tek bir tez çalıĢmasının hayli üstünde bir içeriğe sahip olduğu görülecektir. Bu nedenledir ki, yapılan bu çalıĢmada konu, Türk Borçlar Kanunu’nun 9. bölümüyle sınırlı tutulmaya gayret edilmiĢ, gerekli durumlarda ilgili diğer kanun maddelerine de değinilmiĢtir. Vekâlet sözleĢmeleri, amaç ve muhteva bakımından; sözleĢmenin düzenlendiği konu dairesinde müvekkilin çıkarları, kazanımları ve yasal hakları vekâlet edilen tarafından temsil ve müdafaa edilmektedir. Dolayısıyla vekil, vekâlet noktasında müvekkilini en iyi Ģekilde temsil etmekle mükellef olmaktadır. Bu mükellefiyet, yapılacak iĢ bağlamında vekile özen, müvekkile dair bu iĢle ilgili edinilmiĢ olan sırların saklanması, sadakat, temsile konu hizmet neticesinde edinimlerin müvekkile devri gibi kanuni borçlar doğurmaktadır. Dolayısıyla vekil, kendisini borç altına sokan bu sözleĢme çerçevesinde, borçlarını yerine getirmemesi durumunda yasal müeyyidelere maruz kalabilecektir.