KURUM BAKIMI HİZMETİ VEREN BAKICI ANNELERİN EBEVEYN ROLÜNE İLİŞKİN KENDİLİK ALGISI, PSİKOLOJİK DAYANIKLILIK VE DEPRESYON DÜZEYLERİ ARASINDAKİ İLİŞKİNİN İNCELENMESİ

Abstract

Bu araştırma, kurum bakımındaki çocuklara bakım hizmeti veren bakıcı annelerin ebeveyn rolüne ilişkin kendilik algısı, psikolojik dayanıklılığı ve depresyon düzeyleri arasındaki ilişkinin belirlenmesi amacı ile yapılmıştır. Araştırmanın evreni İstanbul Aile, Çalışma ve Sosyal Hizmetler İl Müdürlüğüne bağlı 0-6 yaş çocuklara hizmet veren kuruluşlarda çalışmakta olan bakıcı anneler olup, örneklem olarak yalnızca 0-6 yaşa hizmet veren kuruluşlarda çalışan bakıcı anneler alınmıştır. İstanbul’da yalnızca 0-6 yaşa hizmet veren iki kuruluş olması nedeni ile bu kuruluşlarda çalışan 115 bakıcı anne ile görüşme yapılmıştır. Veri toplama aracı olarak, Demografik Bilgi Formu, Ebeveyn Rolüne İlişkin Kendilik Algısı Ölçeği, Yetişkinler İçin Psikolojik Dayanıklılık Ölçeği ve Beck Depresyon Ölçeği kullanılmıştır. Verilerin analizinde SPSS 23 paket programı kullanılarak, t testi, tek yön varyans analizi (One Way ANOVA), pearson korelasyon analizi, sperman rho analizi ve doğrusal regresyon analizi kullanılmıştır. Yapılan analizler sonucunda; kurum bakımında çalışan ve 0-6 yaş çocuklara bakım hizmeti veren bakıcı annelerin ERKA’nın “yatırım” alt boyutu ile depresyon arasında pozitif yönlü, YPDÖ’nün “gelecek algısı”, “aile uyumu”, “kendilik algısı”, “sosyal yetkinlik” ve “sosyal kaynaklar” alt boyutları ile negatif yönlü ilişki olduğu ve ebeveyn rolüne ilişkin kendilik algısının psikolojik dayanıklılık ve depresyon üzerinde etkisi olmadığı tespit edilmiştir. Eğitim düzeyi arttıkça ERKA’nın “rol dengeleme” alt boyut puanlarının düştüğü, depresyonun ise arttığı tespit edilmiştir.