Özet:
Bu tezin amacı eĢlerin bağlanma stilleri ve eĢ uyumları arasındaki iliĢkileri demografik ve aile faktörleri açısından incelemektedir. ÇalıĢmada nedensel karĢılaĢtırma araĢtırma deseni kullanılarak evli çiftlerin evlilik uyum düzeyleri; bağlanma stili, cinsiyet, çocuk sayısı, evlilik süresi, evlilik Ģekli, eğitim durumu, aylık gelir ve yaĢ değiĢkenlerine göre karĢılaĢtırılarak incelenmiĢtir. Hatay‟ın il, ilçe ve köy merkezlerinde ikamet eden 234 evli çift araĢtırmaya dahil edilerek çalıĢma grubu oluĢturulmuĢtur. AraĢtırmada demografik bilgi formu, evlilik uyum ölçeği ve iliĢki ölçekleri anketi kullanılarak veriler elde edilmiĢtir. AraĢtırma verilerinin analizi ile kadınların ve erkeklerin büyük bir oranı kayıtsız ve güvenli bağlanma stiline sahip olduğu anlaĢılmaktadır. Cinsiyet ile bağlanma stili arasında anlamlı bir iliĢki bulunmamaktadır. AraĢtırmada güvenli bağlanma stiline sahip kadınların evlilik uyumları kayıtsız bağlanma stiline sahip kadınlarınkine göre anlamlı düzeyde daha yüksek bulunmuĢtur. Benzer Ģekilde güvenli bağlanma stiline sahip erkeklerin evlilik uyumları hem kayıtsız hem de saplantılı bağlanma stiline sahip erkeklerinkine kıyasla anlamlı olarak daha yüksek düzeyde bulunmuĢtur. Bağlanma stiline göre çiftlerin evlilik uyum puan ortalamalarında anlamlı farklılıklar bulunmuĢtur. Güvenli bağlanma stiline sahip çiftlerin evlilik uyumlarının, kayıtsız bağlanma stiline sahip çiftlerinkinden anlamlı olarak daha yüksek olduğu görülmüĢtür. AraĢtırmanın diğer boyutunda ise katılımcıların cinsiyet, aylık gelir, yaĢ, çocuk sayısı, evlilik Ģekline, süresine göre evlilik uyumlarında karĢılaĢtırmalar yapılmıĢtır. AraĢtırma verilerine göre, cinsiyet, çocuk sayısı, evlilik Ģekline, süresine yaĢa ve aylık gelire göre evlilik uyumunda anlamlı bir fark bulunamamıĢtır. Bununla birlikte eğitim durumu ve aylık gelire göre evlilik uyumu anlamlı düzeyde farklılık göstermektedir.
