Abstract:
Bu çalıĢmada gürültülü ortamlarda çalıĢan ve gürültülü ortamlarda
çalıĢmayan bireylerin hiperakuzi, fonofobi, mizofoni düzeyleri arasındaki iliĢkiyi
inceleyerek her iki grup için azalmıĢ ses toleransı durumunu ortaya koymak
amaçlanmıĢtır. ÇalıĢmaya 18-60 yaĢ grubu iĢitme kaybı olmayan
(SSO:500,1000,2000,4000 Hz ≤ 25 dB) 72 birey katılmıĢtır. 36 kiĢi gürültülü
ortamlarda çalıĢan diğer 36 kiĢi ise gürültülü ortamlarda çalıĢmayan kiĢilerden
seçilmiĢtir. Bireylerin hiperakuzi, fonofobi, mizofoni düzeylerini belirlemek için
AzalmıĢ Ses Toleransı Ölçeği-Tarama kullanılmıĢtır. Ölçek bireylere yüzyüze
görüĢme yoluyla uygulanmıĢtır. Gürültülü ortamlarda çalıĢan bireylerin gürültü
ortamlarda çalıĢmayan bireylere göre hiperakuzi puanlarının anlamlı derecede
yüksek olduğu (p<0,05), mizofoni ve fonofobi puanlarında ise anlamlı bir fark
olmadığı bulunmuĢtur (p>0,05). Gürültülü ortamda çalıĢan bireylerin kendi
içerisinde yaĢ, cinsiyet, çalıĢma süresi ve iyi olma hali açısından oluĢturulan
grupların ölçek puanları arasında anlamlı fark görülmemiĢtir (p>0,05). Yapılan
değerlendirme sonucunda gürültü faktörünün bireylerdeki hiperakuzi puanlarını
arttırdığı söylenebilir. ÇalıĢmanın sonuçlarına göre iĢyerinde gürültüye maruz
kalmak iĢitme kaybı olmayan bireylerde hiperakuzi Ģikayetini arttırmakta,
mizofoni ve fonofobi üzerinde etkili olmamaktadır. Elde edilen sonuçlar işitme
sağlığı için koruyucu önlemlerin alınmasının önemine vurgu yapmaktadır.