Abstract:
Çalışan devir oranı (turnover), son yıllarda özellikle kuşak farklılığının da getirdiği
bir olgu olarak işletmeler tarafından yönetilmesi zor bir durum haline gelmiştir. Bu
durumun neden olduğu yüksek maliyetler nedeniyle örgütler işveren markası gibi
uygulamalarla işten ayrılma ve bunun bir öncülü olan işten ayrılma niyetini kontrol
altına almaya çalışmaktadırlar. İşten ayrılma niyetine yönelik çalışan eğilimi, eğitim
sektöründe nitelikli ve tecrübeli çalışan kaybı açısından da önem taşımaktadır.
Örgütlerin başarılı işveren markası uygulamaları ve çalışanların bu konuya ilişkin
olumlu algıları işten ayrılma niyetlerini azaltabilecektir. Bu nedenle çalışmanın
amacı; algılanan işveren markası uygulamalarının, çalışanların işten ayrılma
niyetlerine etkisini belirli bir model çerçevesinde ortaya koymaktır. Bu kapsamda,
İstanbul’daki faaliyet gösteren vakıf üniversitelerinde çalışan akademisyen ve idari
personel ile yapılan anket çalışması ile kurumlarının uyguladıkları işveren markasına
yönelik uygulamalarının işten ayrılma niyetleri üzerindeki etkisi araştırılmıştır.
Araştırmada toplanan veriler SPSS 22 programı kullanılarak değerlendirilmiştir.
Yapılan çoklu regresyon analizi sonucunda İşveren Markası Uygulamaları (İMU) alt
boyutlarından Yorumlanan Örgüt Kimliği İmajı ve Algılanan Psikolojik Fayda alt
boyutlarının İşten Ayrılma Niyetine (İAN) etki ettiği sonucu elde edilmiştir. Çoklu
regresyon modeli ile yapılan analiz sonucunda, toplam olarak işten ayrılma
niyetindeki varyansın %48’inin alt boyutlardan etkilendiği sonucuna ulaşılmıştır.
Başka bir şekilde ifade etmek gerekirse Yorumlanan Örgüt Kimliği İmajı ve
Algılanan Psikolojik Fayda alt boyutlarında bir birimlik farklılığın işten ayrılma
niyetinde negatif yönlü değişime sebep olduğu ve bu değişimin %48’inin alt
boyutlarca açıklanabildiği tespit edilmiştir.
