BAĞLANMA STĠLĠ ĠLE EVLĠLĠĞE YÖNELĠK TUTUM ARASINDAKĠ ĠLĠġKĠNĠN ĠNCELENMESĠ

Abstract

Bu çalışmada bağlanma stilleri ve evlilik tutumunun araştırılması, bağlanma stilinin ve sosyo-demografik değişkenlerin evlilik tutumuna etkisinin belirlenmesi amaçlanmıştır. Araştırmada nicel araştırma yöntemlerinden bağıntısal teknik kullanılmıştır. Konu ile ilgili gerekli literatür çalışması yapıldıktan sonra araştırılacak problem ve sorular oluşturulmuştur. Araştırma İstanbul Aydın Üniversitesinde öğrenim gören, evli olmayan, 18-25 yaş aralığında olan 200 öğrencinin gönüllü katılımı esasında gerçekleşmiştir. Analizde, 113‘ü kadın ve 87‘si erkek olan katılımcıların verileri yer almaktadır. Veri toplama amacı ile, demografik bilgi formu, İnönü Evlilik Tutumu Ölçeği (İETÖ) ve İlişkiler Ölçeği Anketi (İÖA) uygulanmıştır. Araştırmada kullanılan anketin güvenilir olup olmadığını belirlemek amacıyla Cronbach Alfa güvenilirlik testi uygulanmıştır. Bu test sonucunda anket ölçeğinin yeterince güvenilir olduğu görülmesi üzerine analizlere geçilmiştir. Faktör analizine geçilmeden önce verilerin faktör analizine uygunluğu Kaiser-Meyer-Olkin (KMO) analizi ile test edilmiş ve uygun görülmüştür. Demografik değişkenlerin grupları arasında faktörler açısından fark olup olmadığına bakmak adına ANOVA ve T testi yapılmıştır. Bu testlerin sonucuna göre ise fark olma durumuna göre farkın hangi gruptan kaynaklandığını görmek için Post Hoc testlerinden Tukey testi yapılmıştır. Yapılan analizlerden elde edilen bulgular yorumlanarak bağlanma stilinin evlilik tutumuna etkisi ortaya konulmaya çalışılmıştır. Verilerin analizi sonucunda bağlanma stillerinden güvenli ve saplantılı bağlanma stilleri ile evlilik tutumu arasında pozitif ilişki olduğu saptanmıştır. Evlilik Tutumu ve kayıtsız bağlanma stili ile ise düşük oranda negatif ilişki olduğu görülmüştür. Kayıtsız bağlanma stilinin cinsiyete ilişkin bulgularında erkek ve kadın katılımcılar arasında anlamlı fark olduğu belirlenmiştir.