ON THE ROAD TO HEAVEN: AN EVALUATION OF SPIRITUALITY IN THE WORKS OF JACK KEROUAC

Abstract

Bu tez çalışmasında Jack Kerouac’ın maneviyat anlayışı iki önemli romanında, Yolda’da (On the Road) ve Desolation Melekleri’nde (Desolation Angels) incelenmiştir. Jack Kerouac, açık saçık, ahlakdışı ve değersiz yazılar yazıyor diye suçlanagelmiştir. Yolda’nın yayınlandığı zamanlardaki edebiyat eleştirmenleri bu kitaptan da edebi bir eser olarak bahsedilemiyeceğini belirtmişlerdir. Yolda hakkındaki bütün değerlendirmeler aşağılayıcı, dışlayıcı ve küçültücüydü. Hiçkimse kitabın yüksek manevi içeriğinden ve yazarın manevi dünyasından bahsetmemiştir. Halbuki Yolda oldukça ruhaniydi ve yazarı ailevi ve milli olarak içinde bulunduğu inanç dünyasının dışındaki diğer dini ve tasavvufi değerlerle irtibat halindeydi. Kerouac’ın diğer eseri Desolation Melekleri de gel gitleriyle yazarın ruhani yolculuğunun rotasını veren kendisinin derin maneviyat anlayışının bir kanıtıydı. Fakat bu kitap daha sonra, 1965’de basılmıştı ve Kerouac kendi açıklamalarıyla ve yapılan söyleşilerle artık daha çok tanınıyordu ve kendisi hakkında yapılan yorumlar gerçeklerden ve Kerouac’ın inanç dünyasından fazla uzak değildi. Fakat Yolda zamanının tam bir günah keçisiydi. Zamanın bütün kötülükleri ya bu romandan geliyordu, ya da romanın yazarının sözde “isyankar” hayat anlayışından kaynaklanıyordu. Jack Kerouac’ın maneviyat anlayışı belirli bir dine ait olmadığı gibi herhangi bir inanç akımına da uymuyordu. O bütün inanç sistemlerini Hristiyanlık ve Budizm örneğinde olduğu gib birbirleri ile çelişmelerine rağmen kalben kabul etmişti. Fakat birçoklarına göre o katıksız bir Katolikti. Ben bunun da doğru olmadığını bu tezde ispatlamaya çalıştım. Eğer o iddialar doğru olsa idi kendisi diğer dinleri ve manevi değerler sistemlerini araştırmada bu kadar istekli olmazdı. Sadece Katoliklik hakkında söylemler geliştirebilirdi. Ama o sadece sırf Hristiyanlığı içine alacak bir çalışma bile yapmaya yanaşmamıştı. Kendisi daima eksik olan şeyin peşinden gidiyordu ve bu da açıkça anlaşılacağı üzere gerçek manada maneviyattı. Diğer bütün uğraşlar birer detaydı veya ikincil meşguliyetlerdi. Esas olan, esas peşinde olduğu maneviyatın ta kendisiydi. Ve Kerouac, bu aradığını romanlarında yazdığı gibi zaman zaman bulmuştu. Bu anlar sadece bir dine ait ruhani anlar değildi. Hatta araştırıldığında Kerouac’ın esas kendi orijinal anlayışının yanında İslami motiflerin de olduğu bir maneviyatın zaman zaman vuku bulduğu görülebilecektir, çünkü yazar kendisinin derin bağlarla bağlı olduğu Katolikliğe rağmen herhangi bir dinin savunucusu değildi. O sadece maneviyatın bir savunucusuydu. Bunun bir kanıtı da Yoldadır, çünkü bu kitap basıldığındıa doğru dürüst bir roman olduğu bile kabul edilmemişti ama içindeki bütün detaylar hep maneviyat çemberinde dönüp duruyordu. Ve bu romana yapılan zamanının kurumsal karşı çıkmaları ve dini itirazları çok açıktı. Yolda farklı şekillerde gösterildiği gibi başından sonuna kadar yazarın manevi duyguları ile doludur. Bu maneviyat herhangi bir dine bağlı değildir. Fakat Desolation Melekleri’nde belirli dinlerin etkileri açıkça görülür. Hristiyanlık ve Budizmin etkileri açık açık görülürken, İslamiyetin etkisi açıkça belirtilmemiştir. Yolda da konu olarak doğrudan maneviyat ile ilgilenmez—tabii ki adı konmamış arayış dışında, ancak kitabın tamamının verdiği duygu, kelimelerin ve yazarın oluşturduğu hava okuyucuyu maneviyat ile sarar. Yazarın girişimleri, kelimelerle birlikte yeryüzünde de başdöndürücü hızla, delice yol almalar, aşkınlığın söylemi ile bir anlam ifade etmektedir. Kerouac bunu kelimelerle, imalarla, şive ve ses titreşimleri ile, kelime çeşitliliği ile, sonsuz kelime hazinesi ve bitmek bilmeyen enerjisi ile becerir.