ÇALIŞANLARIN ELDE TUTULMALARI İLE İŞ YERLERİNE YÖNELİK BEKLENTİLERİ ARASINDAKİ İLİŞKİ: EMEKLİLİKTE YAŞA TAKILAN (EYT’Lİ) BEYAZ YAKALI ÇALIŞANLAR ÜZERİNE BİR ARAŞTIRMA

Abstract

Çalışanların iş yerlerine bağlılıkları hem çalışanlar hem de işverenler için önemli bir konudur. Çalışanların iş yerlerine bağlı olmaları, verimliliklerinin artmasına, iş kaybının azalmasına ve iş yerindeki huzurun sağlanmasına katkıda bulunur. Elde tutma, çalışanların iş yerinde kalmak istemeleri ve iş yerinden ayrılma niyetlerinin düşük olması durumudur. Elde tutma, çalışanların iş yerindeki memnuniyetleri, iş yeri beklentileri ve iş yeri bağlılıkları gibi faktörlerden etkilenir. Emeklilikte yaşa takılan (EYT) çalışanlar, sigorta başlangıcı 9 Eylül 1999 tarihi öncesinde olan, prim günü ve sigortalılık süresini yerine getirmelerine rağmen, emeklilik için gerekli yaş şartını sağlayamadıkları için emekli olamayan kişileri ifade etmektedir. EYT’li çalışanlar, emeklilik yaşını beklerken çeşitli sorunlarla karşı karşıya kalmışlardır. Bu sorunlar arasında ekonomik zorluklar, iş yükünde artış, kariyer fırsatlarının kısıtlı olması ve emeklilik planlamasının zorluğu yer almaktadır. Bu araştırmada, çalışanların elde tutulmaları ile iş yerlerine yönelik beklentileri arasındaki ilişki, emeklilikte yaşa takılan (EYT) beyaz yakalı çalışanlar üzerinde incelenmiştir. Araştırmada, 407 EYT’li beyaz yakalı çalışanın katılımıyla anket çalışması yapılmıştır. Araştırma sonuçlarına göre, EYT’li çalışanların elde tutulma düzeyleri düşük, iş yeri beklentileri ise yüksektir. EYT’li çalışanlar, iş yerlerinden daha fazla ücret, daha iyi kariyer fırsatları, daha fazla iş-yaşam dengesine sahip olma ve emeklilik planlamalarına destek olma gibi beklentiler içindedir. Bu sonuçlar, EYT’li çalışanların iş yerindeki bağlılıklarını ve performanslarını artırmaya yönelik

çalışmalarda, iş yeri beklentilerinin önemli bir faktör olarak ele alınması gerektiğini göstermektedir.