Abstract:
Tam dişsiz hastalarda kullanılan implant destekli overdenture protezler, geleneksel tam protezlere
göre uzun dönemde daha başarılı sonuçlar vermektedirler. Retansiyon, stabilite, çiğneme
performansı ve estetik açılardan geleneksel tam protezlere göre daha üstün özelliklere sahiptir.
Bu da hasta memnuniyeti ve yaşam kalitesini arttırmaktadır. İmplant destekli overdenture
protezlerde retansiyonu sağlamak için çeşitli tutucu sistemler kullanılmaktadır. Bu sistemlerde
implantlar birbirine splintlenerek veya tek tek ataşman olarak kullanılır. Splintlenen tutucular,
bar tutucular yardımıyla birbirlerine bağlanarak oval kretlerde, yumuşak dokularda veya kemikte
rezeksiyon yapıldığı durumlarda, aşırı rezorbe kretlerde retansiyon ve stabilitenin fazla olması
gerektiği durumlarda kullanılır. Splintlenmeyen tutucular ise implantlar üzerindeki birbirlerinden
bağımsız tek ataşmanlardır. Tutucu sistemleri seçerken hastanın vertikal kemik kaybı, beklentisi,
ağız hijyeni, protezin retansiyon değeri, implantların arktaki konumları dikkate alınmalıdır.
Bu derlemede günümüzde kullanılan tek ataşman sistemlerinin özellikleri, kullanım alanları,
avantajları ve dezavantajları özetlenmektedir.
