Abstract:
Niccolo Machiavelli, bir yöneticinin sahip olması gerektiğini iddia ettiği prensiplerini en iyi bilinen iki kitabı, Prens ve Söylevler‘inde ifade etmiştir. Düşüncelerinin bir toplamını oluşturan Makyavelizm ise gelecekte de edebiyat alanında sonsuza dek sürecek bir konu olarak kalacaktır. Modern siyasetin kurucusu olarak kabul edilmesine rağmen, eserleri sadece siyaset ile sınırlı kalmamış, toplumdan bireyler arası etkileşime, dinden kişisel çıkarların incelenmesine kadar sosyal hayatın bir çok yönü ile ilgilenmiştir. Ancak, Shakespeare ve Marlow‘un yanlış yorumları ve aktarımları onun diğer aydınlar, drama yazarları, okurlar ve tiyatro izleyicileri arasında kötü bir şöhrete kavuşmasına ve ‗kötülerin öğretmeni‘ olarak bilinmesine yol açmıştır. Oyun yazarları tarafından yaratılan karakterler kitaplarda, oyunlarda, makalelerde ve dergilerde ―Makyavelci kötü, tiyatro kötüsü ya da süper kötü adam‖ olarak adlandırılmıştır. Bu yakıştırmalar, Niccolo Machiavelli‘nin sadece kötü ve karanlık tarafını ifade eden, ortaya atmış olduğum yeni bir terim, Makyevel-şeytan terimi çatısı altında toplanacaktır.
