BİLATERAL MEME KANSERİ RADYOTERAPİSİNDE TOMOTERAPİ HELİKAL VE TOMOTERAPİ DİREKT TEDAVİ TEKNİKLERİNİN, DOZİMETRİK OLARAK KARŞILAŞTIRILMASI

Abstract

Bilateral meme kanseri (Bilateral Breast Cancer - BBC) nadir görülen klinik bir vakadır. BBC hastalarının tedavisi, tümörün histolojik tipi ve tedavi faktörlerine bağlı olarak, kişiselleştirilmiş tedavi planlaması gerektirmektedir. Bu çalışmanın amacı; bilateral meme kanseri radyoterapisinde; tomoterapi cihazına ait helikal ve direkt tekniklerini kullanılarak, tedavi planlarını oluşturmak ve elde edilen sonuçların, hedef hacminin ve kritik organların aldıkları dozlar açısından karşılaştırılmasını yaparak, bilateral meme kanseri radyoterapisinde en uygun tekniğinin belirlenmesidir. Bu retrospektif çalışma olup, radyoterapi uygulanmış erken evre bilateral meme kanserli 15 tane hasta verisi, tedavi planlama sisteminin arşivinden seçilmiştir. Bu hastalara ait planlama amacıyla çekilmiş bilgisayarlı tomografi (BT) verileri kullanılarak Accuray®-Tomotherapy® H™ tedavi planlama sistemi ile hastaların helikal ve direkt olmak üzere iki farklı teknikte de sanal tedavi planları oluşturulmuştur. Simultane İntegre Boost (SIB) Tekniği ile her iki planlama tekniğinde de, her iki meme‟ye PTV (planlanan hedef hacim) Sol Meme ve PTV Sağ Meme‟ye 50.4 Gy/28 fraksiyon ve Tümör yatağına da; PTV Sol Meme Boost ve PTV Sağ Meme Boost 60 Gy/28 fraksiyon olmak üzere toplam doz tanımlanarak sanal RT (Radyoterapi) planları oluşturulmuştur. Tüm tedavi planlarında, PTV‟ye tanımlanan dozun %95‟ ini sağlayacak şekilde optimize edilmiştir. Planlarda elde edilen veriler Excel 2010 ve SPSS 15.0 2 istatistiksel analiz programı ile T-testi kullanılarak analiz edilmiştir. Yapılan çalışma sonucunda Erken evre bilateral meme kanserinin tedavisinde Tomoterapi Helikal (TH) tekniği, Tomoterapi Direkt (TD) tekniğine göre, PTV‟ de homojen doz dağılımı daha anlamlı, doz konformalitesi ve doz homojenitesi daha iyi elde edilmiştir (p değerleri her biri için <0.05). TH ve TD her iki teknikte de sıcak nokta gözlemlenmemiştir. Kritik organlar için elde edilen verilerde; genel olarak TD tekniğinin düşük doz bölgelerinde daha düşük olduğu, TH tekniğinin ise yüksek doz bölgelerinde dozun anlamlı derecede daha düşük olduğu gözlenmiştir. Tedavi süresi (MU sayısı) bakımından değerlendirildiğinde TH tekniği; bloklama kullanılmasına rağmen, TD tekniğine göre anlamlı olarak daha düşüktür (p<0.05). Sonuç olarak, her iki tekniğin de BBC RT‟sinde hasta anatomisini de göz önünde bulundurularak tercih edilebileceği görülmüştür. Ancak TH tekniği doz konformalitesi, kritik organ dozu ve tedavisi süresi bakımından TD‟ye göre daha avantajlı bir seçenek haline getirmektedir.