Abstract:
Bu çalışmada, duyguların IAU karar vericileri üzerindeki rolünü ve bu duyguların, üniversitenin akademik personelini seçme ve örgütsel hedeflere ulaşma konusunda etkili karar verme yeteneklerini nasıl etkilediğini belirlemeyi amaçlıyoruz. Etkili karar vermede ihtiyaç duyulan farklı değişkenleri ve yeterlikleri belirlemeyi amaçlamaktadır. Çalışma, bu ölçeklerin IAU'deki yöneticilerin karar verme stilleri ve davranışları üzerindeki etkilerini incelemektedir. Bu çalışma aynı zamanda katılımcıların kişisel ve mesleki özelliklerini "cinsiyet, yaş, akademik nitelikler ve yılların deneyimi" dikkate alarak burada oluşan farklılıkları belirlemeyi amaçlamaktadır. Mevcut çalışma, duyguları ölçmek için kullanılan ve bu araştırmanın amacına uyacak şekilde değiştirilen “Emotion Regulation Questionnaire” gibi uluslararası kabul görmüş ölçüm araçlarını uyarlanmıştır. Çalışmada tercih edilen ölçekler: duygusal tepkilerin kabul edilmemesi, hedefe yönelik davranışlarda bulunmanın zorluğu, kontrol güçlükleri, duygusal farkındalık, duygu düzenleme stratejilerine erişim ve duygusal netlik. Bu çalışmanın sonuçları, karar vericilerin duyguları ile karar verme tarzları arasındaki anlamlı ilişkinin varlığı ile ilgili hipotezli ilişkileri desteklemektedir. İlişki duygu alanının tüm ölçekleri ve alt ölçeklerinde var olduğu kanıtlanmıştır. Duygular ile karar verme biçimi arasında önemli derecede negatif bir ilişki olduğu sonucu ortaya çıkmıştır. Sonuçlar aynı zamanda, katılımcıların kişisel ve mesleki özelliklerine cinsiyet, yaş, akademik nitelikler ve deneyim yılı olarak atfedilen önemli bir farklılığın olmadığını göstermiştir. Bu çalışma ayrıca personel seçimi için gri ilişkisel analiz uygulaması ve gelecek araştırmalar için bu alanda analiz uygulamalarının yapılabileceğini göstermeyi hedeflemektedir. Öneriler arasında, iş yerindeki duygusal bağlamın farkındalığının arttırılması ve karar verme sürecindeki önemi ve uygulaması yer almaktadır. Aynı zamanda, alternatifler arasında iyiden kötüye sıralamak için gri ilişkisel analiz yönteminin nasıl göz önüne alıp uygulayacağına ilişkin karar vericiler için uygun eğitim programlarının tasarlanmasını ve uygulanmasını önerir. Araştırma ayrıca, duyguların seviyesini ölçmek için araçlar geliştirmeyi ve kişisel becerileri değerlendirerek bunları potansiyel karar vericilere dâhil etmeyi önermektedir.
