YENİ ŞEHİRCİLİK AKIMI VE İÇERDİĞİ İLKELER BAĞLAMINDA FENER BALAT YERLEŞİMİ İNCELEMESİ

Abstract

Kentler, değiĢen fiziksel koĢullar, sosyo-kültürel alıĢkanlıkların değiĢmesi ve ekonomik sebeplerden dolayı bozulmalara maruz kalmıĢtır. Bu bozulmalar, bazen kent dokusunda bazen de kenti oluĢturan tüm bileĢenlerde gerçekleĢebilmektedir. Kentte oluĢan bozulmalar, kent merkezlerindeki alanların fiziksel olarak bozulmasına, niteliğini kaybetmesine ve çöküntü alan halini almasına sebep olur. Bu durumun önüne geçmek için, kentsel dönüĢüm uygulamaları gerekmektedir. Bu bağlamda kentsel dönüĢüm uygulamaları; bozulan alanların, kent dokusuna uygun, bölgede yaĢayan halkın sosyo-kültürel ihtiyaçlarını karĢılayacak Ģekilde doğru politikalar ile birlikte tekrar kente geri kazandırılması Ģeklinde açıklanabilmektedir. Yeni ġehircilik ilkelerinin kentsel geliĢim projelerinde değerlendirilmesi, bunların uygulanmasına ve kentsel çevre üzerindeki etkisine iliĢkin değerli bilgiler sağlamaktadır. Genel olarak, bulgular, Yeni ġehircilik ilkelerinin çağdaĢ kentsel geliĢimde farklı derecelerde geniĢ çapta benimsendiğini göstermektedir. Karma arazi kullanımı, yürünebilirlik, bağlanabilirlik ve toplu taĢıma odaklı tasarımın entegrasyonu, daha canlı, kapsayıcı ve sürdürülebilir toplulukların oluĢmasına katkıda bulunmuĢtur. Bu ilkeler kent dokusuna yaya dostu ortamların Ģekillenmesi, yeĢil alanların ve kamusal olanakların dahil edilmesi ile kent toplulukları içindeki sosyal etkileĢimi teĢvik etmektedir. Bu araĢtırmanın amacı yeni Ģehircilik ilkeleri ile örtüĢen kent planlama model uygulamalarının; mahalle semt ölçeğinde, Fener Balat Semti örneği üzerinden irdelenmesidir