Abstract:
Bina yapılarını güçlendirmek için en yaygın kullanılan kompozit
malzemeler, matrisin bileşimine göre organik (polimerler) veya inorganik
(çimento, kireç) olmak üzere iki farklı türe ayrılır. Diğerlerinin yanı sıra, olağan
kompozit malzeme türleri, sırasıyla organik ve inorganik türler için elyaf
takviyeli polimer (FRP) ve kumaş takviyeli çimentolu matristir (FRCM). FRP
malzemeleri, yüksek mukavemet-ağırlık oranı, göreceli basitlik, hızlı kurulum,
maliyet etkinliği ve yüksek dayanıklılık gibi daha geleneksel güçlendirme
yöntemlerine göre birçok avantaj sağlar. Şu anda, yukarıda belirtilen
mühendislikte tipik olarak kullanılan FRP çubuklar çoğunlukla karbon elyaf
takviyeli polimer (CFRP) ve cam elyaf takviyeli polimer (GFRP) elyaf türleridir.
GFRP'nin maliyeti nispeten düşüktür. Öte yandan, karmaşık bir hizmet ortamında
uzun süreli maruz kalma, reçine matrisinin bozulmasına, plastikleşmesine ve
genişlemesinin yanı sıra fiber/reçine arayüzünün ayrılmasına neden olacaktır.
İlgili araştırma, C/GFRP'nin nihai uzamasının, tekdüze elyaf hibrit dağılımı
nedeniyle önemli ölçüde arttığını ve C/GFRP'nin CFRP'ye kıyasla kontrollü ve
kademeli bir başarısızlığı temsil ettiğini ortaya çıkmıştır.
Bu çalışma kapsamında mevcut betonarme binanın TBDY 2018 kapsamında
performans analizi yapılmış olup yetersiz kesitlerde güçlendirme yapılmıştır. Tek
modlu Pushover analizi sonuçları, kesme kuvvetleri ve tepe deplasmanlarının
kontrolü yapılmıştır.
