Özet:
Bu araştırma, Pakistan'ın Federal Başkent Bölgesi (FCT) İslamabad ve
Rawalpindi şehrinde farklı işletmelerde çalışan telekomünikasyon sektörü çalışanlarına
uygulanmıştır. Eğitim ve gelişimin iş performansı ile ilişkilendirilmesinde içsel
motivasyonun aracılık etkileri araştırılarak, eğitim ve gelişimin içsel motivasyon ve iş
performansı üzerindeki etkisinin ampirik olarak incelenmesi amaçlanmaktadır. Anket
verileri (FCT) İslamabad ve Rawalpindi'deki farklı telekomünikasyon işletmelerinden
toplanmıştır. Hipotezleri yapısal eşitlik modellemesi yoluyla test etmek için 304
çalışanın nihai örnek verileri kullanılmıştır. Eğitim ve geliştirme, çalışanların iş
performansını ve içsel motivasyonunu önemli ölçüde etkiler ve nihayetinde içsel
motivasyon, iş performansını olumlu yönde etkiler. İçsel motivasyon, eğitim ve
gelişimin bireylerin iş performansı üzerindeki daha büyük olan etkisini azaltır. Ancak,
eğitim ve gelişim ilişkisi ile iş performansı arasında kısmen aracılık sergileyen anlamlı
bir ilişki varlığını korumaktadır. Bu araştırma, kamu politikası karar vericilerinin eğitim
ve gelişimin ve içsel motivasyonun sonuçlarını daha iyi anlamalarına yardımcı olacaktır.
Ayrıca, yönetimdeki kişi ve gruplar, toplumun refahına katkıda bulunan çalışanların iş
performansını en üst düzeye çıkarmak amacıyla çalışanların motivasyonu için stratejiler
formüle edebilir
