Özet:
Mahalli idarelerin dezavantajlı gruplara eğitim desteği verme sürecindeki
rollerini belirlemek üzere yapılan bu çalışmanın temel amacı, mahalli
idarelerin dezavantajlı gruplara yönelik gerçekleştirdiği eğitim faaliyetlerini
incelemek, bu konuda yerel yöneticilerin algısını değerlendirmek ve mevcut
çalışmaların işlevselliğinin irdelemektir. Araştırmanın ana amacına sadık
kalınarak, katılımcıların ölçek sorularına verdikleri cevaplar cinsiyet,
medeni durum, yaş, eğitim durumu ve mesleki kıdem değişkenlerine göre
farklılaşma durumları incelenmiştir. Yapılan bu araştırmada karma yöntem
kullanılmıştır. Bu tarz araştırmada süreç içerisinde nitel ve nicel yöntem
birlikte kullanılır. Bu çalışmada kullanılan karma yöntem açıklayıcı desene
göre gerçekleştirilmiştir. Bu tarz çalışmalarda nicel verilerin desteklenmesi
veya daha iyi açıklanmasına dönük nitel veriler kullanılır. Araştırmanın
evreni, İstanbul ili, örneklemi ise Bahçelievler ve Bağcılar belediyelerinde
görev yapan 106 beyaz yakalı çalışandan oluşmaktadır. Kaynar (2014)
tarafından hazırlanan “Yerel Yönetimlerde Eğitim Faaliyetleri Ölçeği”
kullanılmıştır. Katılımcıların algılarının cinsiyet, medeni durum ve yaş
değişkenine göre anlamlı düzeyde değişmediği görülmüştür. Ancak
mezuniyet durumuna göre yerel yönetimlerin eğitim faaliyetleri ölçeğine
verilen cevaplar karşılaştırıldığında istatistiksel olarak anlamlı sonuç
bulunmuştur (p<.05). Lisansüstü mezunları, ön lisans ve lisans mezunlarına
göre daha anlamlı cevaplar vermişlerdir. Kıdeme göre yerel yönetimlerin
eğitim faaliyetleri ölçeğine verilen cevaplar karşılaştırıldığında, kıdem
değişkenleri arasında istatistiksel olarak anlamlı fark bulunmuştur.
