Abstract:
18 yaşından küçük olan çocukların maruz kaldığı cinsel istismar, duygusal istismar,
fiziksel istismar, duygusal ihmal ve fiziksel ihmal bireyin psikolojisini ve gelişimini
olumsuz yönde etkilenmesi çocukluk çağı travmaları olarak ifade edilmektedir.
Romantik kıskançlık kişinin ilişki yaşadığı partneri ile gerçek veya olağan dışı bir
kişi arasında kalması ya da romantik ilişkiye karşı hissedilen bir tehdit karşısında
bireyin verdiği tepki olarak tanımlanmaktadır (White,1981). Saldırganlık ise zarar
veren davranış biçimi olarak tanımlanmaktadır. Bu araştırmada Çocukluk çağı
travmaları olan ve olmayan yetişkin bireylerin romantik kıskançlık ve saldırganlık
düzeylerinin karşılaştırılmalı olarak incelenmesi amaçlanmaktadır. Bu araştırma
ilişkisel tarama modeline uygun olarak hazırlanmıştır. Araştırmanın Örneklem seçimi
basit-rastgele örneklem seçim türü kullanılarak yapılmıştır. Araştırmanın evrenini
400 yetişkin birey oluşturmaktadır. Araştırmanın örneklem grubunu ise İstanbul
ilindeki 400 yetişkin birey oluşturmaktadır. Katılımcılar tesadüfi olarak seçilmiştir.
Araştırma veri toplama süreci 2021 yılında gerçekleşmiştir. Katılımcı olma kriterleri:
İstanbul ilinde ikamet etme olarak belirlenmiştir. Araştırmadan elde edilen bulgu
sonuçlarına göre Çocukluk Çağı Travması bulunan bireylerin Çocukluk Çağı
Travması olmayan bireylere oranla Fiziksel, Duygusal, Bilişsel, Konuşma, Çıkış,
Bağlılık, Umursamama, Olumlu Etkileri, Olumsuz Etkileri, Yetersizlik Duygusu,
Kaybetme Korkusu, Yıkıcı, Atılganlık ve Edilgenlik alt boyutlarından daha yüksek
puan aldıkları saptanmıştır. Bu durum Çocukluk Çağı Travması bulunan bireylerin
romantik kıskançlık ve Saldırganlık düzeylerinin daha yüksek olduğunu ortaya
koymaktadır. Aynı zamanda çocukluk çağı travmaları ile yaş ve cinsiyet değişkenleri
arasında anlamlı bir ilişki olduğu görülmüştür