ÇOCUKLUK ÇAĞI TRAVMALARININ, YETİŞKİN BAĞLANMA STİLLERİNİN VE PSİKOLOJİK İYİ OLUŞUN CİNSEL DOYUM ÜZERİNDEKİ ETKİSİ

Abstract

Araştırmanın temel amacı, çocukluk çağı travmalarının, yetişkin bağlanma stillerinin ve psikolojik iyi oluşun cinsel doyumu etkileme düzeyini analiz etmektir. Çalışmanın amacı doğrultusunda, en az 6 aydır aktif cinsel ilişkisi olan 18-50 yaş aralığındaki bireylerin Google-formlar aracılığı ile ölçekleri doldurmaları sağlanıp, 327 kişiden veriler toplanmıştır. Veriler, Demografik Form, Golombok – Rust Cinsel Doyum Ölçeği (GRISS), Çocukluk Çağı Travmaları Ölçeği (CTQ), İlişki Ölçekleri Anketi (İÖA), ve SA-45 (Semptom Değerlendirme Ölçeği) ile toplanmıştır. SPSS 25.0 istatistik paket programı kullanılarak analizler gerçekleştirilmiştir. Yapılan istatistik sonucunda, kadınlarda; güvenli bağlanma, kayıtsız bağlanma, duygusal ihmal, obsesif kompulsif ve kişiler arası duyarlılık değişkenlerinin, erkeklerde ise; güvenli bağlanma, fiziksel ihmal, duygusal ihmal ve cinsel taciz değişkenlerinin cinsel doyumun anlamlı yordayıcıları olduğu tespit edilmiştir. Bununla birlikte, cinsiyete göre; kadınların sıklık, GRISS toplam, korkulu bağlanma, kayıtsız bağlanma, anksiyete, depresyon, obsesif kompulsif ve paranoid düşünce puan ortalamaları, erkeklerin ise; fiziksel ihmal, duygusal ihmal, aşırı koruma-kontrol puan ortalamaları anlamlı olarak daha yüksek bulunmuştur. Ayrıca, yaş arttıkça sıklık, iletişim, doyum, kaçınma, dokunma, GRISS toplam puan ortalamalarının arttığı; güvenli bağlanma, korkulu bağlanma ve kayıtsız bağlanma puan ortalamalarının azaldığı tespit edilmiştir. Son olarak yaş arttıkça duygusal taciz, fiziksel taciz, fiziksel ihmal, duygusal ihmal, cinsel taciz, aşırı koruma-kontrol, anksiyete, depresyon, obsesif kompulsif, somatizasyon, kişilerarası duyarlılık, paranoid düşünce ve psikotizm puan ortalamalarının da arttığı saptanmıştır.