Abstract:
Hızla geliĢen teknoloji; baĢta ekonomi olmak üzere birçok alanda süregelen bir
dönüĢüm hâlinin mevcudiyeti ile sonuçlanmıĢtır. Neticede; ürün ve hizmetlerin
çeĢitliliği önemli ölçüde artmıĢ, üretici-tüketici iliĢkileri de aynı oranda sofistike bir
hâl almaya baĢlamıĢtır. Yeni ürün ve hizmetler yeni iliĢki biçimlerini beraberinde
getirmiĢ olup yeni iliĢkiler de yeni hukuksal düzenlemeleri gerekli kılmıĢtır. Söz
konusu yasal düzenlemelerin önemli bir kısmı ise ticari mübadelelerde asimetrik
enformasyon probleminin genelde tüketici aleyhine sonuç doğurur nitelikte olması
hasebiyle tüketicinin korunması hususunu düzenler nitelik arz etmektedir. Söz
konusu durum turizm sektörü için de geçerli olmuĢ ve sektöre özgü yeni ürün ve
hizmetlerin ortaya çıkıĢı ile birlikte ilgili birtakım hukuksal düzenlemeler de kısa
sürede kendini göstermiĢtir.
Bu tez, turizm sektörünün görece yeni sayılabilecek olan devre tatil ve uzun süreli
tatil hizmetleri ile bu hizmetlere dayalı sözleĢmelerde tüketicinin korunması
konusunu Türk hukuku özelinde incelemektedir. ÇalıĢmanın amacı 6502 sayılı
Tüketicinin Korunması Hakkında Kanun ile kaynağını bu kanundan alan Devre Tatil
ve Uzun Süreli Tatil Hizmeti SözleĢmeleri Yönetmeliği hükümleri uyarınca
tüketicinin korunması mekanizmasının incelenip bu mekanizmanın etkinliğinin
sorgulanmasıdır. Bu amaç doğrultusunda; ilgili mevzuat, literatür ve içtihatlar
betimsel Ģekilde analiz edilmiĢ olup mevcut yasal düzenlemelerin devre tatil ve uzun
süreli tatil hizmetleri sözleĢmelerinde tüketicinin etkin Ģekilde korunabilmesi
açısından gerekli fakat yeterli olmadığı sonucuna varılmış ve konuya ilişkin politika
önerilerinde bulunulmuştur
