Abstract:
Bu çalışmanın amacı evlilik çatışması ve çatışma çözüm stillerinin İlişkilerde mutluluk düzeyleri üzerindeki etkisinin incelenmesidir. Araştırma değişkenlerinin incelenmesinde, kişilerin demografik değişkenlerinin araştırma değişkenleri ile karşılaştırması yapılarak, katılımcıların kişisel değişkenleri bakımından araştırma değişkenlerinin farklılaşma düzeyleri incelenmiştir. Araştırma anket yöntemi ile gerçekleştirilmiştir. Katılımcıların evlilik çatışmalarını belirlemek amacıyla Hatipoğlu (1993) tarafından geliştirilen ‘Evlilik Yaşamı Anketi’ kullanılmıştır. Aynı zamanda katılımcıların çatışma çözüm stillerinin belirleyebilmek için Özen (2006) tarafından geliştirilen ‘Çatışma Çözüm Stilleri Ölçeği’ kullanılmıştır. Son olarak katılımcıların İlişkilerde mutluluk düzeylerinin belirlenebilmesi için ise Türkçe uyarlaması Tuterel-Kışlak (2002) tarafından yapılan ‘İlişkilerde Mutluluk Ölçeği’ kullanılmıştır. Araştırma İstanbul sınırları içerisinde yaşayan evli bireyleri (500 kişi) içermektedir. Araştırmada, betimleyici ve karşılaştırmalı istatistiksel analiz yöntemleri uygulanmıştır. Hazırlanan anket SPSS 22.0 for Windows paket programında güvenirlik analizine tabi tutulmuştur. Araştırmada kullanılan anket verilerinin güvenilirliğini ölçmede Cronbach’s Alpha yöntemi kullanılmıştır. Araştırma bulgularına bakıldığında; evlilik çatışması ile olumsuz çatışma çözme alt boyutu, geri çekilme alt boyutu ve boyun eğme arasında pozitif yönlü anlamlı ilişkili bulunmuştur. Aynı zamanda evlilik çatışması ile ilişkilerde mutluluk arasında negatif yönlü orta düzeyde ilişki bulunmuştur. Çatışma çözme genel boyutu ile ilişkilerde mutluluk düzeyi arasında pozitif yönlü anlamlı ilişki bulunmuştur. Çatışma çözme stilleri arttıkça ilişkilerde mutluluk düzeyide artmaktadır. Olumsuz çatışma çözme alt boyutu ile ilişkilerde mutluluk arasında negatif yönlü düşük düzeyde ilişki vardır. Olumsuz çatışma çözme boyutu artıkça ilişkilerde mutluluk düzeyi düşmektedir. Olumlu çatışma çözme alt boyutu, boyun eğme alt boyutu ve geri çekilme alt boyutu ilişkilerde mutluluk düzeyleri üzerinde pozitif yönlü anlamlı bir ilişkiye sahip olduğu bulgulanmıştır.
