AISI 430Ti PASLANMAZ ÇELĠKLERDE LAZER KAYNAK GÜÇ FAKTÖRÜNÜN KAYNAK DAYANIMINA ETKĠLERĠNĠN ARAġTIRILMASI

Abstract

Ġki malzemenin birbiriyle birleĢtirilip tek bir malzeme elde edilmesine kaynak adı verilir. Titanyum ve alaĢımları düĢük ağırlıkları, dayanımları ve gösterdikleri ek üstün özellikler ile fiziksel ve kimyasal açıdan endüstride yaygın olarak tercih edilen paslanmaz çelik alaĢımlarındandır. Günümüz Ģartlarında farklı talepler ve Ģartlara uygun malzemeler elde etmek için, farklı özelliklerde ve farklı bağlantı yöntemleriyle aynı ya da farklı metalleri birleĢtirme ihtiyacı doğar. Bu yöntemlerinden biri olan lazer, ingilizce Light Amplification by Stimulated Emission of Radiation, yani uyarılmıĢ radyasyon salınımlarıyla ıĢığın kuvvetlendirilmesi sözcüklerinin baĢ harflerinin birleĢtirilmesiyle oluĢturulmuĢtur. Lazer ıĢın kaynağı sanayide sağladığı bir çok avantajla günümüzde yaygın bir kullanım alanı bulmaktadır. Titanyum metali kaynaklanması zor olan metallerdendir fakat lazer kaynak yöntemiyle uyumlu özellikler göstermektedir. GeliĢen teknolojiyle birlikte yöntemin Titanyum metali üzerinde kullanımı giderek yaygınlaĢmaktadır. Lazer kaynağı uygun parametrelerle iyi kalitede ürün sağlayan bir yöntemidir. Diğer yöntemlere göre avantajı bu parametrelerinin ayarlanabilir ve takip edilebilir olmasıdır. Yöntemin temel parametrelerini inceleyecek olursak lazer gücü, kaynak hızı ve odak noktası bunların baĢında gelir. Bu çalıĢmada AISI 430Ti paslanmaz çeliği üzerinde, lazer gücünün kaynaklanan malzemenin dayanımına etkisi incelenmiĢtir. Deneysel çalıĢmalar için, beĢ farklı güç değerinde numuneler üretilmiĢtir. Üretilen numuneler sertlik, çekme, hasar analizi testleri ve mikroyapı incelemelerine tabi tutulmuĢtur. Ġncelemeler sırasında çekme dayanımının, kopma dayanımının ve yüzde uzama miktarının lazer gücü artıĢıyla birlikte arttığı, fakat belirli bir değerden sonra düĢüĢ gösterdiği tespit edilmiĢtir. Mikroyapı incelemelerinde ise, iri taneli yapıdan ince taneli yapıya geçiĢin düzenli olduğu fakat lazer gücü artıĢının bir süre sonra kaynak bölgesinde erimeye ve

tane irileĢmesine sebebiyet verdiği gözlemlenmiĢtir. ÇalıĢmalar, karĢılaĢtırmalı olarak yürütülmüĢ sonuçlar, deneyler ve bulgularla raporlanmıĢtır.