Özet:
Türkiye’de okuma alışkanlığı ile ilgili az kitap okunduğuna yönelik bir
algı bulunmaktadır. Bu olumsuz algıyı ortadan kaldırmak için, değişik
kurumlar tarafından okuma projeleri düzenlenmektedir. Böylece bireylerin
rol model insanlardan etkilenerek, kitap okumaları hedeflenmektedir.
Araştırmada hem nicel hem de nitel araştırma yöntemlerinden
yararlanılmıştır. Nicel araştırma kapsamında tarama modellerinden genel
tarama modeli tercih edilmiştir. Nicel araştırma kapsamında 27 sorudan
oluşan likert tipi ölçek geliştirilerek uygulanmıştır. Nitel araştırma
kapsamında ise 3 açık uçlu sorudan oluşan, yarı yapılandırılmış görüşme
formu kullanılmış ve elde edilen veriler içerik analizi ile yorumlanmıştır.
Araştırmanın evreni İstanbul ili, örneklemi ise Bağcılar ilçesidir. Bağcılar
ilçesinde projeye katılan 24 ilkokul, 42 ortaokul ve 14 liseden rastgele
seçilen 399 katılımcı (anne) araştırmanın örneklemini oluşturmaktadır.
Araştırma bulgularına göre, okuma projesini faydalı bulan katılımcıların,
çocuklarının yanında kitap okumalarının, rol model olmaları bakımından
olumlu olduğu; ders başarısı ile kitap okuma arasında doğru bir ilişki
olduğu sonucuna ulaşılmıştır. Katılımcılar okuma kültürünün gelişmesinde
büyük katkısı bulunan elektronik kitap ve teknolojik olanaklar konusunda
yeterli bilgiye sahip değildir.
Toplumda okuma kültürünün gelişmesine katkı sağlayabilmek amacıyla,
Millî Eğitim Bakanlığı (MEB), ders müfredatlarını ailenin de içinde
bulunduğu okuma ile ilgili etkinliklerle zenginleştirebilir, okullarda okuma saatleri daha etkin hale getirilebilir. Kitapların basılı ve elektronik ortamda
paylaşılmasını sağlayacak ulusal düzeyde kampanyalar düzenlenebilir.
