Abstract:
Türk Eğitim Sisteminde eğitim örgütlerinin baĢarılı olmasında yöneticilerin payı oldukça yüksektir. Yönetim pozisyonlarına gelme sürecinde hukuksal bir engel olmamasına rağmen Milli Eğitim Bakanlığı merkez ve taĢra teĢkilatları istatiksel verileri incelendiğinde kadınların yönetim pozisyonlarında az sayıda temsil edildikleri görülmektedir. Ayrıca eğitim kurumlarında hiyerarĢik yapı yükseldikçe kadın yönetici oranları belirgin bir Ģekilde düĢüĢ göstermektedir. Bu araĢtırmada Milli Eğitim Bakanlığına bağlı resmi ve özel okullarda görev yapan öğretmenlerin hemen hemen yarısının kadın olduğu bir alanda, kadın eğitim yöneticilerinin sayısal oranlarının azlığının arkasındaki sebepler irdelenmiĢtir. AraĢtırmaya katılan kadın yöneticilerin kiĢisel görüĢlerinin ve tecrübelerinin nitel yöntemle derinlemesine analizi yapılmıĢ ve bu analiz sonucunda, cinsiyet ayrımcılığı, örgüt kültürü engeli, çoklu rol üstlenme, cam tavan, toplumsal cinsiyet engellemelerinin olduğu tespiti yapılmıĢtır. AraĢtırmamızın odak noktasını, kadın yöneticilerin görüĢlerinden yola çıkarak engelleri aĢma stratejileri oluĢturmaktadır.
