Abstract:
İlişkiler tarihimiz boyunca önemli bir rol oynamıştır. En önemli rollerden
biri de baba ile kızı arasındaki ilişkidir.
Hamlet ve Venedik Taciri adlı oyunlarında, Shakespeare iki farklı babakız
ilişkisini sergiler. Bunlar bir yanda Ophelia ve Polonius, diğer yandan ise
Jessica ve Shylock arasındaki ilişkilerdir. İlki Ophelia’nın ne kadar itaatkar ve
güçsüz bir kız olduğunu gösterirken, diğeri ise Jessica’nın ne kadar isyankar ve
güçlü olduğunu gösterir. Ophelia’nın babası ile olan ilişkisinde saygı ve sevgi
hakimken, Jessica babasını sevmez ve onun kaba biri olduğunu düşünür. Ancak
her iki ilişki de Shakespeare’in zamanında var olan ataerkil toplumun gücünü ve
baskınlığını gösterir.
Bu çalışmada, Shakespeare’in sıradan baba-kız ilişkisini ele alış şeklini,
16. yüzyıldaki kız evlat rollerini sorgulamak için Ophelia ve Jessica’ya yüklediği
rolleri ve babanın otoritesinin kızının bütün hayatını etkilediği bir toplumda,
kızların neden erkekler kadar önemli olarak görülmediğini inceleyeceğim.
