TÜRK HUKUKUNDA ANLAŞMALI BOŞANMA

Şanlı Yalın, Şeyda

DSpace Home
→
Enstitüler -- Institutes
→
Sosyal Bilimler Enstitüsü -- Institute of Social Science
→
Tezler -- Thesis
→
View Item

dc.contributor.author	Şanlı Yalın, Şeyda
dc.date.accessioned	2019-04-17T07:00:07Z
dc.date.available	2019-04-17T07:00:07Z
dc.date.issued	2017-07
dc.identifier.uri	http://hdl.handle.net/11547/1398
dc.description.abstract	3444 Sayılı Yasa ile yapılan düzenlemeler sonrasında anlaşmalı boşanmanın Türk Hukuku’nda yer bulması öncesinde Eski Medeni Kanun’un taraflara anlaşma konusunda 150/V madde hükmü uyarınca boşanmanın yan sonuçları için anlaşma imkanı tanıdığı görülmektedir. Yapılan değişiklikle bu husus korunmuş, beraberinde yeni bir madde ile (TMK m.166/III) boşanmaya karar verilmesi, mali sonuçları ve çocukların velayetleri hususunda da tarafların anlaşabilmesine olanak tanınmıştır. Böylelikle tarafların boşanmaya karar vermeleri halinde birlikte başvurmaları veya birinin başvurusunu diğerinin kabul etmesi halinde anlaşmalı boşanma başlığı ile dava kurulabilir olmuştur. Tarafların en az bir yıl süre ile evli kalmış olmaları süre şartı ile açılabilen anlaşmalı boşanma davasında, boşanmanın velayet, nafaka, tazminat gibi sonuçları üzerinde anlaşmaya varılabildiği takdirde hakim boşanmaya hükmedebilmektedir. Bu noktada önemli olan, tarafların özgür iradelerini beyan etmeleri ve anlaşmanın özgür irade ile sağlanmış olması gerekmektedir. Yoksulluk nafakası ve iştirak nafakası gibi hususlarda taraflar anlaşmış olsalar bile hakimin uygun görmemesi halinde bu hususlara ilişkin anlaşma yok hükmünde olup hakimin takdirine muhtaçtır. Bununla birlikte boşanmanın doğurduğu sonuçlardan olan mal rejiminin tasfiyesi de yine tarafların tabi oldukları mal rejimi kaideleri doğrultusunda gerçekleşebilmekte, kanunlarla belirlenmiş hususlara ilişkin aksi yöndeki anlaşma konuları geçerlilik taşımamaktadır.	tr_TR
dc.language.iso	tr	tr_TR
dc.publisher	İSTANBUL AYDIN ÜNİVERSİTESİ SOSYAL BİLİMLER ENSTİTÜSÜ	tr_TR
dc.subject	Boşanma	tr_TR
dc.subject	Anlaşmalı Boşanma	tr_TR
dc.subject	Anlaşmalı Boşanmada Taraflar	tr_TR
dc.subject	Anlaşmalı Boşanmada Çocuklar	tr_TR
dc.subject	Divorce	tr_TR
dc.subject	Consensual Divorce	tr_TR
dc.subject	Parties in the Consensual Divorce	tr_TR
dc.subject	Children in the Consensual Divorce	tr_TR
dc.title	TÜRK HUKUKUNDA ANLAŞMALI BOŞANMA	tr_TR
dc.type	Thesis	tr_TR
dc.description.abstractol	It’s seen that the Old Civil Code gives the parties the opportunity to deal with the side effects of the divorce under the provisions of Article 150 / V, before the legal divorce takes place in the Turkish Law after the ammendments made by the Law No. 3444. This change has been preserved and it has been possible for the parties to agree on a divorce decision with a new substance (TMK m.166 / III), financial results and children’s custody. Thus, if the parties decide to divorce, they can apply together, or if one’s application is accepted by another, a case can be settled with a signed divorce title. An agreed divorce case can be sued if the spouses are married for at least one year. If the parties can agree on the consequences of divorce, such as custody, maintenance, compensation, the judge can rule divorce. What is important at this point is that the parties must declare their free will and the agreement must be provided with free will. Even if the parties agree on matters such as the poverty of alienation and participation, the agreement on these matters is not provided and the judge should discretion in case the judge does not approve it. However, the liquidation of the property regime resulting from the divorce can also take place in the direction of the asset regimes of which the parties are natural, and the otherwise mutually agreed issues concerning the matters specified by the law do not apply.	tr_TR