ENDÜLÜS VE OSMANLI BAHÇELERİNİN PEYZAJ TASARIMI AÇISINDAN İNCELENMESİ

Abstract

ÖZET İslam toplumlarının özellikle Endülüs dönemi ve Osmanlı dönemlerinin günlük yaşantısında bahçe büyük bir rol oynamıştır, günlük aile aktiviteleri için çok amaçlı bir açık alan olarak tasarlanmıştır. Buna ek olarak İslami Dönemde bahçe tasarımı ve mimari unsurları, pek çok mimarın yaptığı birçok sembolik anlam taşır. Tarihçiler, bahçeleri "Dünya üzerindeki Cennet" olarak tanımlıyorlar. Endülüs Dönemi bahçeleri tasarım ve mimari olarak çokta yabancılık çekmediğimiz bir üslupla tasarlanmıştır. İslam medeniyetlerindeki bahçe tasarımı ve geometrik yapı ile aynı özellik gösterilmekte ve yapımı 250 yıl sürmüştür. Bahçe onlara göre huzur veren cennetten bir parça düşüncesi ile oluşturulmuştur. Osmanlı toplumlarındaki bahçelerde yapılan araştırmaların çoğu, araştırmacıların bir kısmı tarafından bahsedilen bir veya daha fazla çalışma vakti için Tarihi Mimari açıklama yöntemi, bahçenin Sembolik yönlerini ve tasarımın özel olarak araştırılmadığı rolünde anlaşıldı. Tasarımında en büyük hükme sahip olan ana yönü gizliliktir. Osmanlı bahçesi tasarım teorisi hala parçalanmış ve hatta net değildir. Bazı araştırmacılar tarafından önceki uygarlıklardan çalınması iddia edilen Fars ve Roma iddialarıyla bu araştırma, farklı çalışma vakaları için analitik bir tarihsel çalışma da dahil olmak üzere karşılaştırmalı çalışma yöntemini kullanacaktır, Osmanlı bahçe teorisinin temelini, köklerini, ana yönlerini ve bu bahçenin tarihsel gelişimini son döneme ait Yapısı üzerindeki dönüşümleri listelemeye çalışıyorlardı. Bu araştırmada, Endülüs dönemi El-Hamra sarayı ve Osmanlı dönemi Dolmabahçe saray bahçesinin kendine has üslubu ile bahçe peyzaj tasarımı öğeleri ve ilkeleri açısından nasıl yapıldığı anlatılmakta ve karşılaştırmalar yapılmaktadır.