Abstract:
Dinamik olarak geliĢen kentleĢme süreçleri, insanın doğa ile olan bağını
giderek zayıflatmaktadır. Kentte yaĢayan insanlar doğal habitatlardan uzak olarak
yaĢamakta, bu durum Ģehir sakinlerinin yabancılaĢmasını artırmakta ve doğal
ortamda meydana gelen süreçlerin anlaĢılamamasına neden olmaktadır. Kentsel
mekanın kullanıcıları, giderek daha fazla doğaya yabancılaĢmıĢ, yapay
manzaralar içinde, hem gerçek hem de sanal duvarla çevrili yeni dünyalarda
yaĢamlarını sürdürmektedirler. Sosyal, ekonomik ve küresel ekolojik krizin
yaĢandığı günümüz dünyasında, doğal çevreden uzak nesillerin gelecekte de
büyük problemler ile yüzleĢeceği görülmektedir. Biyofiliye dayanan bir
Biyobölge fikrinin yaratılması, sürdürülebilir kalkınma için kentsel alanların
güçlü potansiyelini ortaya koyabilecek bir fırsattır. Doğal sistemler ile ekonomi,
arasındaki iliĢkiler biyobileĢenler, biyoürünler, biyomühendislik, biyoteknoloji
veya biyo-mimarlık gibi yeni terminolojilerin araĢtırılması gerekliliğini ortaya
koymuĢtur. Kentlerde kentsel üretim alanında sürdürülebilir kalkınma, egemen
aktörlerin spekülatif çıkarlarına hizmet etmektedir. Egemen aktörler esas olarak
Ģehrin mevcut dönüĢümlerinden sorumludur. Ekolojik veya akıllı Ģehir
teminolojisi özellikle Ģehircilik çalıĢmalarında ve mimarlık literatüründe giderek
daha fazla vurgulanan yeni kavramlardır. Eko-projelerin dünya çapında hızla
yaygınlaĢması, kentsel dönüĢüm politikasının hızlanmasıyla aynı zamana denk
gelmektedir.
Biyobölgeselcilik, kentsel ve banliyö bölgelerindeki bitki örtüsünün,
özellikle yeĢil alanların yönetimidir. Biyobölgeselcilik, bu alanlardaki tüm
ekolojik sistemler ile kullanıcılar arasındaki karmaĢık iliĢkilerin göz önüne
alınarak uygun planlama ve tasarım kararlarının verildiği bir yaklaĢımdır.
Biyobölgeselcilik, kentlilerin giderek çeĢitlenen ihtiyaçlarını karĢılamak ve bunu
vi
yaparken sürdürülebilirlik kriterlerine uyumlu kararların alındığı bir çerçeveyi
oluĢturmaktadır. Optimum kaynak yönetimi ile biyobölgenin tasarımı, geliĢmiĢ
çevre kalitesine, birey ve topluluklar için geniĢ bir hizmet yelpazesine sahip
olmalıdır. Böylelikle bireysel ve toplumsal refaha, ülke nüfusunun büyük
çoğunluğuna daha sağlıklı ve konforlu bir çevre olanalığı elde etmesine katkı
sağlar.
